แสงไทย เค้าภูไทย
เหลียวหลังแลหน้า 2562-63 เศรษฐกิจกับการเมืองจะเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย บรรดานักวิชาการสายเศรษฐกิจกับสายการเมืองฟันธง รัฐบาลไปไม่รอด ประชาชนเหลืออด พากันลงถนน ทางเลือกรัฐบาลมี 3 ย คือ.ยึด ยุบ ยัก
ยึด คือยึดอำนาจ
ยุบคือยุบสภา
ยัก คือ ยักย้ายถ่ายเทพรรคร่วมรัฐบาลเพื่อจับขั้วใหม่
ทั้ง 3 ทางออกนี้ ทางเลือกที่ 3 นายกรัฐมนตรีน่าจะชอบที่สุด แต่ทำยากที่สุด
จะใช้เล่ห์เพทุบายยุบพรรคอนาคตใหม่แล้วไล่เก็บตก ส.ส.พรรคนี้ก็คงไม่ได้อีกแล้ว
เพราะส.ส.ที่เหลืออยู่ กลัวจะหมดอนาคต และจะถูกประชาชนที่เลือกเข้ามาเล่นงานเอาเสียผู้เสียคน ดังส.ส.ที่ถูกขับออกจาพรรคไปแล้ว
ส่วนยุบสภา ถ้าไม่เชื่อมั่นว่าจะกลับมาได้ใหม่ ไม่มีใครทำ
ด้านย.ยึดอำนาจ คราวนี้คงไม่ง่าย เพราะที่ยึดมาแล้ว อยู่ถึง 5 ปี สืบทอดอำนาจอีกปี เศรษฐกิจถดถอยมาตลอด
ทั้งๆที่ช่วงปีแรกๆเศรษฐกิจโลกเป็นขาขึ้น ส่งออกโกยเงินเข้าโครมๆ ยังทำจนบาทแข็ง ส่งออกหดตัวลงฮวบๆจนไตรมาสสุดท้ายปี 62 เครื่องยนต์ดับสนิท
กลางปีชาวไร่ชาวนา 14 ล้านคน จะมีอาการสาหัส แล้งจัดที่สุดในรอบ 6 ปี เพาะปลูกได้ฤดูเดียว น้ำท่าไม่พอ หนี้ท่วมหัว
ตอนนี้ม็อบเกษตรกรมากันแค่ 200-300 คน แต่ปีหน้าจะมากันมากขึ้นๆ เป็นพัน เป็นหมื่น
พวกนั่งทำเนียบไม่ให้ราคาม็อบ เอาแต่กินหูฉลาม จิบไวน์ขวดละเป็นหมื่น ร้องเพลงกัน สนุกสนาน ระวังม็อบคนจนจะยกกันมาขอกินบ้าง
คนนอกภาคเกษตร อาชีพอิสระ หาบเร่แผงลอย มอเตอร์ไซค์รับจ้าง คนเร่ขายล๊อตเตอรี่ แผงอาหาร ขนม ผลไม้ ฯลฯ มีประมาณ 8-9 ล้านคน ลูกจ้างวิสาหกิจเอกชน ประมาณ 18 ล้านคน วัยแรงงาน 15-60 ปี ซึ่งมีประมาณ 38 ล้านคน คนตกงานอีก 4 แสนคนเศษ
รวมแล้วกว่า 40 กว่าล้านคน คิดเป็น 65% ของประเทศ
ถึงเวลานั้น ม็อบจากทุกอาชีพจะมาสนธิกันเป็นม็อบขนาดมหึมา หรือ มากันแค่แสนสองแสนคน รัฐบาลก็หนาวแล้ว
ใช้แก๊สน้ำตา ใช้กระบอง หรือแม้แต่ปืน เพราะม็อบใหม่ศึกษาบทเรียนในประวัติศาสตร์ คงจะไม่ทำอะไรรุนแรง หรือสร้างเงื่อนไขให้ทหารเข้ามาอีกแล้ว
ถึงตอนนั้นรัฐบาลเชียงกงจะทำอย่างไร ?
การที่นักข่าวการเมืองให้ฉายารัฐบาลตามประเพณีสิ้นปีเก่ารับปีใหม่ว่า “รัฐบาลเชียงกง” แสดงถึงความไร้เสถียรภาพของรัฐบาลที่ประกอบขึ้นมาจากอะไหล่รถเก่าที่ได้จากเชียงกง
เชียงกงเป็นตลาดขายอะไหล่เครื่องยนต์เก่าที่หนักไปทางอะไหล่รถยนต์ การตั้งฉายารัฐบาลว่ารัฐบาลเชียงกงก็เพราะ รัฐบาลชุดนี้ประกอบด้วยอะไหล่เก่าทั้งสิ้น
แม้แต่ตัวนายกฯเองก็เป็นอะไหล่มือสองจากรัฐบาลคสช.
อะไหล่ที่อยู่ในตลาดเชียงกง ล้วนเป็นอะไหล่หรือชิ้นส่วนที่อู่ซ่อมรถ ถอดจากรถยนต์แล้วทิ้ง มีพ่อค้าเชียงกงมาเหมาเอามากองขาย เพื่อให้อู่ซ่อมรถเก่าหรือผู้ที่ต้องการประหยัดค่าซ่อมซื้อไปใส่แทนของเดิม
ถ้ารัฐบาลนี้เป็นรถยนต์ ก็เป็นรถยนต์มือสอง มือสาม มือสี่ ไม่ได้ประกอบใหม่เอี่ยมป้ายแดง
ประสิทธิภาพของรถก็คงจะเป็นแบบรถเชียงกงๆ
รัฐบาลเชียงกงคงต้องปรับ ครม.กันบ่อยแบบรถเก่าอะไหล่เก่าที่เอามาประกอบ อายุใช้งานจากคันเก่ามีมากหรือหมดอายุแล้ว ย่อมสึกหรอชำรุด ใช้ไปซ่อมไป
เจอถนนขรุขระมากๆก็อาจจะมีอันล้อไปทาง คัชซีไปทาง อาจต้องโละเอาทิ้งป่าช้ารถ
เมื่อถึงทางตัน ต้องมีทางเลือก ก็เลือกได้ 3 ทางคือซ่อมแบบโอเวอร์ฮอล คือยกเครื่องทั้งหมด
อีกทางคือหารถคันใหม่ออกจากห้างมาใช้แทนโดยการยุบสภา
หรือมีคนมาปิดฉากยึดอำนาจ เอารถลุงไปทิ้งป่าช้ารถ
เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นเพราะมันเป็นรัฐบาลเชียงกง