“แอก” ที่มองไม่เห็น

กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมเดินหน้าผลักดันโครงการติดตั้งอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงครบทุกหมู่บ้าน โดยจะเริ่มนำร่องที่จังหวัดพะเยาตามโครงการแล้ว จะต้องทำให้จังหวัดพะเยาเป้นจังหวัดนำร่อง ระดับหมู่บ้านจะต้องใช้เทคโนโลยีให้เกิดความรู้ เกิดอาชีพ เกิดคุณภาพชีวิตใหม่ให้แก่ชุมชน ตั้งแต่ระดดับเด้กนักเรียนไปจนถึงผู้สูงอายุ รวมถึงทุกอาชีพในหมู่บ้าน อีกหน่อยถ้าจังหวัดพะเยาทำสำเร็จ โครงการอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงครบทุกหมู่บ้านคงเดินหน้าทำทั่วประเทศ ต่อไปชาวนา ชาวไร่อาจจะนั่งขายข้าวขายข้าวโพดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในหมู่บ้านกันทั่วไป ! แต่ในขณะนี้ ผู้ใช้บริการอินเตอร์เน็ตที่เสียเงิน (ตามแต่จะเลือกใช้บริการจากบริษัทใด) ก็ยังประสบปัญหาการใช้อินเตอร์เน็ตในระหว่างเดินทางตามต่างจังหวัดหลายท้องที่ คือหาสัญญาณ WI FI ใช้อินเตอร์เน็ตไม่ได้ สะท้อนว่า ยังมีพื้นที่อีกกว้างใหญ่ที่ไม่มีสัญญาณ WIFI อย่าว่าแต่สัญญาณ ไวไฟเลย ในประเทศไทยยังมีหมู่บ้านที่ไม่มีไฟฟ้าใช้อีกมากไม่มีแม้แต่ไฟฟ้า ไม่ต้องพูดถึงอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง ปัจจุบันนี้รัฐทำให้โรงเรียนทุกแห่งมีอินเตอร์เน็ตใช้ได้ครบหรือยัง ? และเมื่อโรงเรียนมีอินเตอร์เน็ตแล้ว ได้ใช้ประโยชน์ในการเรียนการสอนมากน้อยเพียงใด ? ความฝันที่จะสร้างเศรษฐกิจดิจิทัล สร้างประเทศไทย 4.0 จะต้องปรับรากฐานด้วยการศึกษา แต่หมู่บ้านใดที่โรงเรียนมีเด็กเรียนน้อย ก็จะยุบเสีย แล้วคุยว่าจะให้ทั้งเด็กและคนแก่ในทุกหมู่บ้านใช้อินเตอร์เน็ต รัฐลงทุนเน้นไปที่การจัดการศึกษาก่อนดีไหม ? กระทรวง DE -ดิจิทัล กับกระทรวงศึกษาธิการร่วมใจกันปฏิรูปการใช้ระบบอินเตอร์เน็ตในโรงเรียนให้เต็มที่ก่อนดีไหม ? อีกประการหนึ่งที่รัฐต้องกำหนดนโยบายให้ชัดเจนคือ ค่าบริการอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง ในปัจจุบันนี้ คนไทยต้องพึ่งพาเทคโนโลยีอินเตอร์เน็ตตลอดเวลา งานของทั้งภาครัฐ ภาคประชาชน การดำเนินชีวิตของทุกคนต้องใช้บริการอินเตอร์เน็ตทั้งวันทั้งคืน บริการอินเตอร์เน็ตนั้นเป็นธุรกิจเอกชน มนุษย์ทุกคนในยุคดิจิทัลต้องหาเงินให้บริษัทที่บริการอินเตอร์เน็ต แม้ “รัฐ” ก็จะอยู่ใต้อิทธิพลของผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต คือต้องพึ่งบริการของเขา(ทุนไร้สัญชาติ) การสื่อสารทางอินเตอร์เน็ตจะเป็นปัจจัยการดำรงชีวิตที่มนุษย์ขาดไม่ได้ ดังนั้นมนุษย์จะเป็นเหมือนทาสของของบริษัทผู้กุมอินเตอร์เน็ต เอกชนผู้กุมอินเตอร์เน็ต เป็นผู้กุมอำนาจการสื่อสารทุกหมู่บ้านไทย รวมไปถึงทั่วโลกเป็นแอกที่มนุษย์ยินดีจะรับมาสวมคอในยุคที่อินเตอร์เน็ตความเร็วสูงเข้าถึงทุกหมู่บ้าน ภาระหน้าที่ของคนไทยที่จะเพิ่มขึ้นคือ หาเงินมาจ่ายค่าบริการแก่เอกชนผู้กุมอินเตอร์เน็ต