"เรื่องการช่วยเหลือคนอื่น ทำได้เลย ไม่จำเป็นต้องรอให้ร้องเพลงเก่งก่อน แล้วค่อยไปเปิดหมวก การช่วยเหลือคน เราช่วยคนอื่นได้โดยที่ไม่ต้องร้องเพลง คนทำของตก ช่วยเก็บ ก็ถือว่าเป็นคนมีน้ำใจแล้ว เริ่มจากจุดเล็กๆ ช่วยเหลือคนอื่นก่อน ช่วยกันวันละครั้ง 69 ล้านคนก็69 ล้านครั้ง แค่จุดเล็กๆ ที่ไม่ละเลย เราพยายามทำ ใครขอให้ช่วยได้ ไม่เดือดร้อนก็จะช่วยเพราะมันสบายใจ"
ในยุคโซเชียลมีเดียเบ่งบาน คนมีของก็มีช่องทางที่จะปล่อยผลงานความสามารถของตนเองมากขึ้น อย่างสาวอารมย์ดี ผู้เคยผ่านเวทีเดอะวอยซ์ อย่าง “สวย” สโรชา เสนารัตน์ หรือ “สวย เดอะวอยซ์” ก็เลือกที่ออกจากค่ายทรูฯ มาทำงานอิสระ และมีช่องเป็นของตนเองบนยูทูป ชื่อ Suay Sarocha โคฟเวอร์เพลงที่ตนเองรัก และกำลังมุ่งมั่นทำเพลงสากลของตัวเองอยู่
“ID-TalK” ไปอัพเดตชีวิตของเธอ ความฝัน และความหวัง รวมทั้งเบื้องหลังพิชิตหุ่นโอเวอร์ไซส์ของเธอ ที่ใครๆก็อยากรู้เคล็ดลับ
ชีวิตช่วงนี้ทำอะไรอยู่บ้าง
ตอนนี้ยังร่วมโครงการพัฒนาศักยภาพนักร้องนักดนตรีตาบอดในที่สาธารณะ : จากถนนสู่ดวงดาว (From Street to Stars) หรือ
“ศิลปิน S2S” ที่นำคนตาบอดมาประกวดร้องเพลง นอกจากนั้นก็รับงานอิสระ งานอีเวนต์ ร้องเพลงกลางคืนประจำอยู่ที่ มะลิลา ตรงข้ามยูเนี่ยนมอล์ วันจันทร์ วันพฤหัสบดีที่ About hip คลองประปาประชาชื่นและวันเสาร์ iron fairies ทองหล่อ เพราะเราเลือกออกจากค่ายมา เพราะอยากทำอะไรด้วยตนเอง ด้วยความที่เราร้องเพลงมาเป็น10ปีแล้ว เรารู้ว่าสิ่งที่เราชอบคืออะไร และอยากให้คนฟังได้ฟังเพลงที่เราชอบ ซึ่งเราอาจจะหัวโบราณนิดหนึ่ง ชอบเพลงร็อกสมัยก่อน ดนตรีง่ายๆ ความหมายดีๆ อย่าง ซิลลี่ฟูล
“พี่แมว” จีรศักดิ์ ปานพุ่ม พี่อุ๊ หฤทัย ถ้าเป็นเพลงลูกทุ่งก็ชอบแบบลุกทุ่งแท้ๆ ไม่ใช่เอาเกาหลีมาปน เราไม่ได้ทำตามกระแสเพื่อให้ตัวเองได้ชื่อเสียงมาก อยากร้องเพลงให้มีความสุข สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ให้ครอบครัวมีความสุขก็พอแล้ว
ทุกวันนี้ มีรายการประกวดร้องเพลง เชิญไปออกรายการหลายรายการ เพราะตั้งแต่ลดความอ้วนมา คนก็จำเราไม่ได้ แต่เราตัดสินใจไม่ไปออกรายการ เพราะอยากรักษาคำว่า
“เดอะวอยซ์” ไว้ ปกติเราก็ไม่ใช่นักร้องสายประกวดอยู่แล้ว เราเป็นนักร้องอาชีพไม่เคยประกวดเวทีอื่นเลย หากเราไปออกรายการอื่นมันจะกลายเป็นสวยอะไรล่ะ ไม่ใช่ สวย เดอะวอยซ์ เราอยู่ตรงนี้ก็สบายใจแล้ว ไม่ต้อง
"ไฝว้" กับคนอื่น หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกรรมการ มันสวนทางกับเจตนารมย์ของเรา คนที่มาชวนก็มีเคืองๆกันไปบ้าง บางคนก็สงสัยว่าทำไมไม่ไป แต่เราคิดว่าพยายามรักษาหน้างานให้ดี ถึงเราจะไม่ดังมาก แต่เราทำงานให้มันดี ให้ลูกค้าจ้างเราซ้ำ ถ้าวันหนึ่งมันจะกลับมาดังด้วยตัวของมันเอง ก็ขอให้เป็นไปตามธรรมชาติ ไม่อยากดันทุรัง ไม่ใช่ไม่ไขว่คว้า
คนจะมองว่าเรา “ติสต์”ไหม?
เรามีทางเลือกในชีวิตที่เราอยากจะเป็นเท่านั้น มีคนถามเหมือนกัน ทำไมไม่สมัครค่ายนั้นค่ายนี้ คือทรูเป็นค่ายที่ดีอยู่แล้ว แต่ที่ออกมาเพราะอยากจะทำงานเอง จะออกไปจากค่ายที่ดีแล้วไปอยู่อื่นทำไม กำลังมีความสุขกับโมเมนต์นี้อยู่ ไม่ใช่เอาแต่นอนอยู่บ้าน ไม่ไปทำงาน ยังทำงานปกติ แต่ไม่ไขว่คว้า มันผ่านจุดนั้นมาแล้ว แต่เรายังไม่หมดไฟนะ ยังโคฟเวอร์เพลงเดือนละเพลงสองเพลง ซึ่งบางเพลงก็มีคนเข้ามาดูน้อยมาก แต่จะทำเพลง ที่เราชอบ เราร้องเพลง คนรู้จักหรือไม่รู้จัก ไม่เป็นไร แต่เราร้องเพลงนี้ เวลาเรามีลูก จะได้กลับไปดูว่าแม่ร้องเพลงนี้ เพราะเพลงเพราะ ไม่ใช่ไปโคฟเวอร์ให้คนมาดูเรา เรามีความสุขกับงานที่เราทำ
ทำเพลงสากลสไตล์ไหน ร็อก หรืออาร์แอนด์บี
จะเป็นกึ่งๆ ป็อป อิเล็กโทรนิกส์ ฮิพฮอพ จังหวะตื๊ดๆแบบที่วัยรุ่นชอบ ฟังสบายๆไม่ถึงกับ อีดีเอ็ม ตั้งใจจะทำเพลงสากล เพราะว่าช่วงหลังๆ ไปร้องงานต่างชาติบ่อยมาก เพราะรู้ว่าเวลาเราร้องพลงไทย เขาจะไม่เข้าใจความหมายในสิ่งที่เราร้อง เลยคิดว่า ถ้าเราร้องเพลงสากล แล้วใส่ความเป็นไทยลงไปก็น่าจะดี เพราะเรารักประเทศไทยอยู่แล้ว อยากให้คนที่ไม่ใช่คนไทยเท่านั้น ทีได้ฟังเพลงเรา
อยากให้ใครก็ได้ในโลกนี้ฟังเพลงเรา แล้วมีความสุขกับเพลงที่เราสร้างขึ้นมา ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ทุกคนเข้าใจได้ง่าย หวังว่าเพลงที่เราทำ อย่างน้อยก็เติมเต็มความสุขให้ใครหลายคนในบางช่วงเวลา ไม่เฉพาะคนไทยอย่างเดียว ใครก็ได้ที่เข้ามาฟังได้ ไม่ได้คิดมากมาย
อยู่ในขั้นตอนไหนแล้ว
แต่งคำร้องเองเสร็จแล้ว เหลือแต่ทำนอง ดนตรี ที่มีอาจาย์รุ่นพี่เข้ามาช่วย ชื่อ อ.เกล้า จากค่ายแพลง studio 9 ช่วยดูเรื่องของดนตรีอยู่ ความจริงก็อยากทำเพลงไทยเหมือนกัน แต่จะทำเพลงสากลให้เสร็จก่อน อยากทำแบบสมัย
“พี่ปุ๊” อัญชลี กีตาร์ตัวเดียว เนื้อร้องโดนๆ หรืออย่างเพลง
“ใจสั่งมา” ของ
“พี่เสก” โลโซ ใจสั่งมา เพลงคอร์ดง่ายๆ แต่ยังฟังเพราะอยู่จนทุกวันนี้ ตั้งใจว่าจะทำเพลงสากลให้เสร็จเป็นเรื่องเป็นราวก่อน เพราะเราทำช่องเอง ในยูทูป ถ้าเราเปิดเป็นสากลต้องลงช่องไหนช่องนั้น ก็อาจจะทำกับเพื่อน ส่วนถ้าเป็นเพลงไทยก็จะเปิดอีกช่องหนึ่ง เพราะมาร้องที่ทองหล่อนั้น ร้องสากลล้วนๆ ได้เพื่อนต่างชาติเยอะมาก มีอยู่คนหนึ่งเป็นคนสวิสเซอร์แลนด์กลับไป แล้วบินมา เพื่อกลับมาฟังเราอีกครั้ง เขาบอกยูต้องทำเพลงนะ เขาชอบเราร้องเพลงมากเลย และก็อยากให้เพื่อนๆที่รู้จักกันได้เข้าใจเพลงของเราด้วย
ชีวิตดูง่ายๆสบายๆนะ
ใช่ค่ะ อะไรที่อยากทำ ก็ได้ทำ โดยไม่ต้องมีกรอบ ไม่ว่าจะเป็นแนวเพลง หรือการใช้ชีวิต แต่ก่อนจะร้องกลางคืนไม่ได้ แต่เราชอบเจอผู้คน เอ็นเตอร์เทนคน แลกเปลี่ยนประสบการณ์ใหม่ๆ คือถ้าใน 30 วัน มีคอนเสิร์ต 30 วัน เราไม่ร้องกลางคืนก็ได้ แต่ความจริงชีวิตก็ไม่ได้นิ่งนะ คิดนั่นนี่ตลอด
ใครเจอสวย ก็ต้องถามเรื่องน้ำหนักตัวที่หายไป 60 กิโลกรัม ทำได้อย่างไร
จริงๆ แล้วไม่ได้ยากอย่างที่คิด เมื่อก่อนเคยคิดว่ายาก เพราะเราเป็นคนชอบกิน แต่อยากให้ทุกคนคิดว่า เป็นเรื่องการช่วยเสริมบุคคลิกภาพ และสุขภาพ ไม่ได้บอกว่าผอมแล้วจะสวย เพราะอวบก็สวยได้ ตอนนี้สำหรับคนไทยสวยก็ยังดูอ้วน เป็นไซส์ฝรั่งอยู่ แต่สิ่งที่เราพยายามมา ลดจาก140 กิโลกรัม เหลือ 80 กิโลกกรัมเรารู้สึกว่าสุขภาพเราดีขึ้นเยอะ แค่ให้เราเปลี่ยนจากสิ่งที่เรากิน จากสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ มาเป็นสิ่งที่มีประะโยชน์เท่านั้นเอง ปริมาณเท่าไหร่ก็ได้ แต่ก่อนชอบกินของทอด กินขนม นอนกินไปดูซีรีย์ไป ก็เปลี่ยนมาเป็นกินสลัด กับสเต็ก ถ้ากินไก่ ก็จะเอาหนังออก อย่ากินของมันๆ งดอะไรที่มีแป้งกับน้ำตาลเยอะๆ ร่างกายเราต้องการแป้งก็จริงแต่ไม่ได้ต้องการเยอะ ในผักผลไม้ก็มีแป้งอยู่แล้ว ไม่มีทางขาดแป้ง ให้เริ่มเปลี่ยนจากการค่อยๆลด
สวยเป็นคนชอบทำกับข้าวอยู่แล้ว กินอาหารนอกบ้านน้อยมาก แต่ถ้าไปกินบุฟเฟต์กับเพื่อน ชาบู ก็เลือกได้ เลือกกินโปรตีน กับผัก ไม่ต้องเน้นลูกชิน หรือซูชิ เยอะ แต่ส่วนใหญ่ทำกับข้าวกินเองที่บ้าน ในครัวไม่มีคเรื่องปุรงอื่นยกเว้น
“เกลือ” อย่างเดียว อาหารใช้รสชาติอื่นจะมาจากส่วนผสมที่เป็นธรมชาติ ถ้าเราอยากได้อาหารมื้อนั้นเป็นรสหวาน ก็ต้องใส่หอมหัวใหญ่ลงไป ถ้าอยากได้รสเปรี้ยวก็ให้ใส่มะนาว หรือมะเขือเทศ และเติมเกลือสักนิด แล้วทุกอย่างปรุงออกมาอร่อยอย่างไม่น่าเชื่อ อยากให้ไข่เจียวออกหวานนิด ก็ซอยหัวหอมลงไป ขนาดไก่อบ เมนูยากๆ ใส่แค่เกลืออย่างเดียวยังอร่อย เน้นใส่เครื่องเทศหรือสมุนไพรแทน พริก มะนาว ขิง ข่า มีประโยช์หมด ให้รสชาติกลมกล่อม ไม่มีโทษ สมัยนี้จะมีรากผักชี หรือกระเทียมบดขาย ที่เขาทำไว้สำเร็จแล้ว ก็เลือกแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่เจือปน แต่ที่บดก็เพื่อให้เราเก็บไว้ได้นาน เพราะถ้าเรามัวแต่ทำอาหารที่ใส่เครื่องปรุงรสมากๆ จะทำให้อ้วน สุขภาพไม่ดีและเสี่ยงที่จะเป็นโรคมะเร็งอีก กินอะไรได้อย่างนั้น เป็นเรื่องจริง
ส่วนถ้าเราออกไปทำงานนอกบ้าน เราเลี่ยงไม่ได้แน่นอน เดี๋ยวคนจะว่าเรื่องมาก มีอะไรก็กินไป แต่วันไหนที่อยู่บ้านก็พยายามทำอาหารให้คลีนที่สุด สลัดใส่ไข่ต้มก็จบแล้ว คลีนแล้ว เมนูของสวยทุกวันนี้ มื้อเช้าของทุกวันต้องมีผัก สลัด กับไข่แค่นี้เอง เปลี่ยนเมนูไข่ บางวันไข่ตุ๋น ไข่ต้ม ไข่เจียว ไข่คน เบื่ออะไรก็เปลี่ยนเมนูไข่ไป ใส่หัวหอม มะเขือเทศ บางวันไข่ใส่ปลากระป๋อง น้ำมันที่ใช้ก็เป็นน้ำมันมะพร้าวกับน้ำมันมะกอกหมดเลย แต่ถ้าไปงานไหน แล้วมีเวลาก็ทำใส่กล่องไปกินเอง พกออกไปด้วย หรือถ้าไม่ได้จริงๆ ก็เข้าร้านเซเว่นฯ -อีเลฟเว่น สลัด กับไข่ต้ม หรือข้าวโพดต้มในเซเว่น นมกล่องหนึ่งก็อิ่มแล้ว จริงๆมันไม่ได้ยากอย่างที่คิด ว่าจะให้ไปหาของคลีนเวลาไหน มันอยู่ใกล้ตัวเรา แต่เราเลือกที่จะกินไหม ระหว่างหมูปิ้งกับสลัด วันก่อนเรายังกินพิซซาอยู่เลย แต่ไม่ใช่กินพิซซ่าอาทิตย์ละ 4 วันก็ไม่ไหว
เมื่อก่อนเราเป็นคนเหมือนไม่เห็นโรงศพ ไม่หลั่งน้ำตา เพราะตอนอ้วนมากๆ ร้องเพลงแล้วมันเหนื่อย หอบ รู้เลยว่าต้องตายเร็ว พอลดน้ำหนัก แล้วมันเปลี่ยนไป เดินขึ้นเขา กระโดดน้ำ ร้องเพลงต่อเนื่องได้วันละ 3-4 ชั่วโมง เต้นแรงๆได้หมด
เป้าหมายในชีวิตนอกจากทำงานเพลง
อยากมีธุรกิจส่วนตัว อยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง แล้วร้องเพลงในร้านที่ตัวเองเปิด เพราะชอบออกไปร้องเพลงกลางคืน กลางคืนอยู่บ้านไม่ติด แต่ถ้าธุรกิจมันอยู่ได้ด้วยตัวเองมีเงินเข้ามาอัตโนมัติ ก็อยากเที่ยวรอบโลก แล้วร้องเพลงเปิดหมวกตามถนน เอาเงินไปช่วยเหลือคนจน ถ้าเราอยู่สบาย ครอบครัวสบายแล้ว เราชอบเที่ยว ชอบเดินทาง ชอบไปทะเล ภูเขา ไปต่างประเทศ เจอสิ่งใหม่ๆ แบ็กแพ็คไป อยากไปแบบนั้น ตอนนี้ก็ไปช่วยทำงานจิตอาสากับทาง ทีเอ็นเอ็น24 กับเพื่อนๆก็มีรวมตัวกันไปตามตลาดนัดเปิดหมวก ได้เงินก้อนหนึ่งก็เอาไปให้สถานสงเคราะห์คนชราบ้านบางแค หรือจัดโครงการขึ้นมา ยืมร้านเพื่อนจัดมินิคอนเสิร์ตขายตั๋วแล้วเอาเงินไปบริจาค ก็พยายามคิด
ไม่จำเป็นต้องรอให้พร้อมก่อน
ไม่จำเป็นต้องรอ เรื่องการช่วยเหลือคนอื่น ทำได้เลย ไม่จำเป็นต้องรอให้ร้องเพลงเก่งก่อน แล้วค่อยไปเปิดหมวก การช่วยเหลือคน เราช่วยคนอื่นได้โดยที่ไม่ต้องร้องเพลง คนทำของตก ช่วยเก็บ ก็ถือว่าเป็นคนมีน้ำใจแล้ว เริ่มจากจุดเล็กๆ ช่วยเหลือคนอื่นก่อน ช่วยกันวันละครั้ง 69 ล้านคนก็69 ล้านครั้ง แค่จุดเล็กๆ ที่ไม่ละเลย เราพยายามทำ ใครขอให้ช่วยได้ ไม่เดือดร้อนก็จะช่วยเพราะมันสบายใจ
เรื่อง: จินตนา จันทร์ไพบูลย์
ภาพ: ขอบคุณ "สวย เดอะวอยซ์"
