สัปดาห์พระเครื่อง / ราม วัชรประดิษฐ์
นับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ผู้คนเสาะแสวงและไขว่คว้าหา ‘ความรัก’ เพื่อให้ได้ครอบครอง ทำให้เกิดความนิยมสร้างวัตถุมงคล เครื่องราง ของอาถรรพณ์ ที่เชื่อว่าน่าจะเป็นตัวเรียกร้องความรักและป้องกันไม่ให้ความรักนั้นสูญสลาย เช่น ในซีกโลกตะวันตกมักนิยมนำหินสีแดงระเรื่อที่เรียกกันว่า "หินแห่งความรัก" หรือ "Rose Quartz" ที่เชื่อว่าเป็นหินสีของเทพีวีนัสมาพกพา เสริมสร้างให้เกิดพลานุภาพแห่งรักที่ยืนยง ในซีกโลกตะวันออกนั้น พลอยหรือหินสีต่างๆ ก็จะเป็นเครื่องหมายแสดงความรัก มีการมอบอัญมณีมีค่า เช่น พลอยแดง หยก ลูกปัด เขี้ยวหรืองาสัตว์ ขนนก เป็นเครื่องหมายแสดงความรักและความเป็นเจ้าของ
ส่วนในไทยก็มีกันมาตั้งแต่โบร่ำโบราณแล้ว จนมีคำพูดติดปากกันมาช้านานที่ว่า “เรื่องของความรัก เมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ ก็ต้องว่าด้วยคาถา ถ้ายังไม่มาต้องว่าด้วยเครื่องรางของขลัง”
การใช้ ‘เครื่องรางและวัสดุอาถรรพณ์’ ให้เกิดความรักความพิศวาสปรากฏขึ้นเป็นเวลานานแล้ว โดยเฉพาะในงานวรรณคดีของสยาม เช่น ใน “ลิลิตพระลอ” มีการขับซอของคนเมืองสรองให้พระลอฟัง เรารู้จักกันในเพลงลาวเจริญศรีที่ว่า ‘บัดนั้นยังมีสองกัลยา ลักขณาเลิศล้ำในต่ำใต้...อายุเยาวเรศรุ่น เจริญศรี...ฯ’ การทำ "สลาเหิน" หรือ "หมาก" ให้พระลอหลงเสวยแล้วเกิดความคลั่งใคล้ไหลหลงพระเพื่อนพระแพง การเสกไก่ที่ชื่อ "สร้อยแสงแดง" จนเป็นพระลอตามไก่ เป็นต้น
อีกเรื่องหนึ่งคือ "อิเหนา" เครื่องรางแห่งความรักของเรื่องนี้แปลกกว่าชาวบ้าน เพราะวาดขึ้นเป็นรูปนางบุษบา แล้วเสด็จปู่ต้นวงศ์อสัญแดหวาซึ่งกำลังโกรธอิเหนาที่ไม่ยอมแต่งกับนางบุษบา ก็เสกรูปแล้วให้ปลิวไป จนเกิดเรื่องเกิดราวถึงขนาดวิหยาสะกำเห็นรูปแล้วสลบ ส่วนจรกานั้นแทบเป็นบ้าไปเลย นี่ก็ชี้ชัดให้เห็นอิทธิพลของการทำเครื่องรางของขลังที่ทำให้คนถึงกับคลั่งในงานวรรณคดี
ในขณะที่ “เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน” นับเป็นงานที่แสดงออกถึงวิถีชีวิตพื้นบ้านและแฝงการทำเสน่ห์เล่ห์กลเกี่ยวกับความรักความใคร่เข้าไปด้วย ตัวเอกจะมีลักษณะเป็นชายหนุ่มรูปงามร่ำเรียนพุทธาคม สามารถสะกดผู้คนให้หลับใหลก่อนขึ้นเรือนไปปฏิบัติภารกิจแห่งความรัก ชาวเหนือมักจะใช้วิธีแก้เคล็ดพวกจะย่องเข้าหาลูกสาวโดยติด "หำยนต์" อันเป็นแผ่นไม้สลักลวดลายยันต์โบราณไว้เหนือบานประตู ไอ้หนุ่มคนไหนรอดเข้าไปของอาถรรพณ์ก็จะเสื่อมหมด และด้วยเหตุดังกล่าวทำให้ผู้คนหันมานิยมพระเครื่องประเภทขุนแผนอีกทางหนึ่ง โดยเชื่อว่า มีพุทธคุณทำให้สาวรักสาวหลง
สำหรับเครื่องรางของขลัง อันจะสร้างให้เกิดความรักใคร่ เมตตา นำพาความสุข สดชื่นให้แก่ชีวิต และครอบครัว มีอยู่ด้วยกันหลายอย่าง บางท่านที่เชื่อกันว่า เครื่องรางของขลังของท่านนั้นเยี่ยมยอด เรื่องเมตตามหาเสน่ห์ ความรักยิ่งนัก เช่น คาถาอาคมมนต์สะกด ลงนะหน้าทอง แม่นางกวัก สาลิกาคู่ อิ้น งั่ง เป๋อ ผ้ายันต์ ปลัดขิก ตะกรุด ลูกอม ลูกสะกด และพระราหู เป็นต้น
ส่วนสุดยอดของขลังอีกชนิดหนึ่งที่ทำให้สาวแก่แม่ม่ายลุ่มหลงหัวปักหัวปำก็คือ เนื้อผงคลุกรักของหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ ชลบุรี เล่าสืบต่อกันมาว่า ตอนตำพระสร้างพระนั้นเศษๆ กระเด็นลงไปในโอ่ง สาวๆ วักล้างหน้าล้างตาเท่านั้นแหละได้เรื่องเสียทีไอ้หนุ่มกันทุกรายไป จนหลวงพ่อท่านเห็นไม่ได้การ เลยสั่งให้ทำการจุ่มรักหรือชุบรักซะจะได้ไม่เกิดเหตุมหาเสน่ห์ที่ผู้คนอาจจะเอาไปใช้ในทางที่ผิดได้ครับผม
การใช้ ‘เครื่องรางและวัสดุอาถรรพณ์’ ให้เกิดความรักความพิศวาสปรากฏขึ้นเป็นเวลานานแล้ว โดยเฉพาะในงานวรรณคดีของสยาม เช่น ใน “ลิลิตพระลอ” มีการขับซอของคนเมืองสรองให้พระลอฟัง เรารู้จักกันในเพลงลาวเจริญศรีที่ว่า ‘บัดนั้นยังมีสองกัลยา ลักขณาเลิศล้ำในต่ำใต้...อายุเยาวเรศรุ่น เจริญศรี...ฯ’ การทำ "สลาเหิน" หรือ "หมาก" ให้พระลอหลงเสวยแล้วเกิดความคลั่งใคล้ไหลหลงพระเพื่อนพระแพง การเสกไก่ที่ชื่อ "สร้อยแสงแดง" จนเป็นพระลอตามไก่ เป็นต้น
อีกเรื่องหนึ่งคือ "อิเหนา" เครื่องรางแห่งความรักของเรื่องนี้แปลกกว่าชาวบ้าน เพราะวาดขึ้นเป็นรูปนางบุษบา แล้วเสด็จปู่ต้นวงศ์อสัญแดหวาซึ่งกำลังโกรธอิเหนาที่ไม่ยอมแต่งกับนางบุษบา ก็เสกรูปแล้วให้ปลิวไป จนเกิดเรื่องเกิดราวถึงขนาดวิหยาสะกำเห็นรูปแล้วสลบ ส่วนจรกานั้นแทบเป็นบ้าไปเลย นี่ก็ชี้ชัดให้เห็นอิทธิพลของการทำเครื่องรางของขลังที่ทำให้คนถึงกับคลั่งในงานวรรณคดี
ในขณะที่ “เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน” นับเป็นงานที่แสดงออกถึงวิถีชีวิตพื้นบ้านและแฝงการทำเสน่ห์เล่ห์กลเกี่ยวกับความรักความใคร่เข้าไปด้วย ตัวเอกจะมีลักษณะเป็นชายหนุ่มรูปงามร่ำเรียนพุทธาคม สามารถสะกดผู้คนให้หลับใหลก่อนขึ้นเรือนไปปฏิบัติภารกิจแห่งความรัก ชาวเหนือมักจะใช้วิธีแก้เคล็ดพวกจะย่องเข้าหาลูกสาวโดยติด "หำยนต์" อันเป็นแผ่นไม้สลักลวดลายยันต์โบราณไว้เหนือบานประตู ไอ้หนุ่มคนไหนรอดเข้าไปของอาถรรพณ์ก็จะเสื่อมหมด และด้วยเหตุดังกล่าวทำให้ผู้คนหันมานิยมพระเครื่องประเภทขุนแผนอีกทางหนึ่ง โดยเชื่อว่า มีพุทธคุณทำให้สาวรักสาวหลง
สำหรับเครื่องรางของขลัง อันจะสร้างให้เกิดความรักใคร่ เมตตา นำพาความสุข สดชื่นให้แก่ชีวิต และครอบครัว มีอยู่ด้วยกันหลายอย่าง บางท่านที่เชื่อกันว่า เครื่องรางของขลังของท่านนั้นเยี่ยมยอด เรื่องเมตตามหาเสน่ห์ ความรักยิ่งนัก เช่น คาถาอาคมมนต์สะกด ลงนะหน้าทอง แม่นางกวัก สาลิกาคู่ อิ้น งั่ง เป๋อ ผ้ายันต์ ปลัดขิก ตะกรุด ลูกอม ลูกสะกด และพระราหู เป็นต้น
ส่วนสุดยอดของขลังอีกชนิดหนึ่งที่ทำให้สาวแก่แม่ม่ายลุ่มหลงหัวปักหัวปำก็คือ เนื้อผงคลุกรักของหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ ชลบุรี เล่าสืบต่อกันมาว่า ตอนตำพระสร้างพระนั้นเศษๆ กระเด็นลงไปในโอ่ง สาวๆ วักล้างหน้าล้างตาเท่านั้นแหละได้เรื่องเสียทีไอ้หนุ่มกันทุกรายไป จนหลวงพ่อท่านเห็นไม่ได้การ เลยสั่งให้ทำการจุ่มรักหรือชุบรักซะจะได้ไม่เกิดเหตุมหาเสน่ห์ที่ผู้คนอาจจะเอาไปใช้ในทางที่ผิดได้ครับผม