กรณี “กัน จอมพลัง” เปิดเรื่องราวเด็กชายอายุ 14 ปีมีบาดแผลเต็มตัว มีร่องรอยถูกทำร้าย ใบหน้า ศีรษะ ลำตัว มือ หลัง อวัยวะเพศ ฟัน แทบทุกจุดในร่างกาย พ่อแท้ๆ มาร้องกัน จอมพลัง อ้างถูกพ่อเลี้ยงกับแม่แท้ๆ ทำร้ายร่างกาย พ่อแท้ๆ อ้างลูกชายอายุ 14 เป็นคนบอก แต่พ่อเลี้ยงบอกว่าตนเองไม่ได้ทำ แม่ก็ไม่ได้ทำ ขอให้คืนความเป็นธรรมให้ด้วย
รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 13 ก.พ. 67 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ หงษ์ แม่เด็กและ ตั้ง พ่อเลี้ยง , กัน จอมพลัง ต้องการมาฟังมุมพ่อเลี้ยงกับแม่ ว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร หากเป็นจริงจะคืนความเป็นธรรมให้ , รศ.นพ.วีระศักดิ์ จรัสชัยศรี วิเคราะห์เรื่องราวบาดแผล, นะโม พี่ที่คอยดูแล อยู่ด้วยกันตลอดเวลาและถูกกล่าวหาเหมือนกัน, ตูน เทศกิจ, นาย ก. พ่อแท้ๆ , ดร.ธนกฤต จิตรอารีย์รัตน์ ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำรองนายกรัฐมนตรี
พ่อเองได้รับการเล่าเรื่องราวทั้งหมดจากลูก?
นาย ก. : ว่าโดนทำร้ายมา เคยบอกแม่แล้ว แต่แม่ไม่เชื่อ
พ่ออยู่กับลูกตลอดมั้ย?
นาย ก. : ไม่ได้อยู่ตลอด จำข่าวปี 62 ได้มั้ย ลูกโดนมาครั้งนึงแล้ว ผมก็เก็บข้อมูล แต่ผมออกจากรายการนึงแล้วโดนจับ ไม่ได้ช่วยลูกเลย แต่ไม่ใช่รายการนี้นะครับ
พ่อไปร้องกัน จอมพลัง?
กัน : พ่อแจ้งมาว่าน้องอยู่ที่รพ.สุรินทร์ เล่าเรื่องมา ผมเห็นภาพก็ตกใจ ทั้งตัวมีแต่บาดแผล เหมือนไฟไหม้บ้าง หูเป็นกะหล่ำบ้าง ก็เลยให้น้องรักษาตัวที่โน่นก่อน พอรักษาตัวดีขึ้น คุณพ่อก็พาน้องจากสุรินทร์ เดินทางมาหาผม ผมก็พาไปหาผกก.สภ.เมืองสมุทรปราการ และประสานท่านผู้ว่าจังหวัดสมุทรปราการ และประสานท่านปลัดกระทรวงพัฒนาสังคม ให้เข้ามาช่วยเหลือเรื่องนี้ ให้มาหาความจริงว่าใครกระทำน้องบ้าง ซึ่งน้องเล่าว่ามีคนกระทำน้องหลายคน จากไปหาข้อมูล น้องก็มีประวัติในการรักษา
น้องบอกว่าโดนพ่อเลี้ยง พี่ชาย?
กัน : และเพื่อนของพ่อเลี้ยงอีกคนกระทำ คนนั้นคนนี้อยู่ในเหตุการณ์ อย่างเสื้อ น้องเล่าว่าก้มไปเก็บอุปกรณ์ทำรถใต้ท้องรถมีน้ำมันติด มีส่วนพี่ชายจุดไฟเผาขึ้นมาข้างตัวน้อง ไม่มีใครช่วยดับเลย จนเสื้อไหม้เกือบจะหมด ไฟถึงหลุดไปจากตัวได้ นี่คือส่วนที่น้องเล่าให้ฟัง
นี่คือฝั่งพ่อแท้ๆ กล่าวหาแบบนี้ วันนี้พ่อเลี้ยงอยากชี้แจงยังไง?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ผมไม่ได้ทำแน่นอนครับ ตีมั้ยตี ตอนน้องขโมยเงิน ผมก็ต้องสั่งสอน ธรรมดา ตีมือ ว่าไม่เอานะ ไม่ทำแบบนี้
น้องมาอยู่กับพ่อตั้งแต่อายุเท่าไหร่?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ตอนเขาอายุ 5-6 ขวบ เป็นสิบปี
น้องอยู่ที่บ้านเป็นแบบไหน?
หงษ์ : ช่วงแรกๆ ไม่มีพฤติกรรมแบบนี้ พอมาช่วงหลังๆ เริ่มสังเกตแล้ว เขาเริ่มจุดไฟเผาตู้เสื้อผ้า พอให้ออกไปเล่นข้างนอกก็ไม่กลับเข้าบ้าน ยืนประท้วงอยู่หน้าบ้าน ยืนยันเช้าก็มี
คุณแม่เคยให้ข่าวว่าน้องเคยเข้ารับการบำบัดอาการทางจิตตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ไปรักษาอะไร?
หงษ์ : หนูไปหาข้อมูลของจิตวิทยาเด็กว่าลูกเป็นแบบนี้ หนูไม่เคยรู้ว่าเด็กจะมีอาการอะไรทางสมองได้ ก็เลยไปหาว่าจิตวิทยาเด็กมันเป็นยังไง ก็ปรึกษาในเฟซบุ๊กว่าต้องไปหาหมอมั้ย พี่สาวเขาบอกว่างั้นไปหาหมอยุวประสาท ตั้งแต่ 8 ขวบ นัดหมอ ตอนนั้นหมอตรวจดูอาการ เก็บรายละเอียด มีแยกไปสอบของนักจิตวิทยาต่างหาก แต่อันนั้นเขาไม่ได้ให้ข้อมูลอะไร แต่มีเอกสารอยู่กับเขา
จากนั้นลูกเริ่มมีพฤติกรรมรุนแรงมากขึ้น ตอนอายุเท่าไหร่ที่เห็นชัดๆ?
หงษ์ : เริ่ม 8-9 ขวบ มีช่วงก่อนหน้านี้ประมาณป.2 ป.3 เขาเริ่มก้าวร้าว อาจด้วยหนูมีน้องเล็ก เป็นผู้หญิง หนูก็สังเกตเขามาเรื่อยๆ เขามีพฤติกรรมที่โรงเรียน เขาไปแอบดูครูเข้าห้องน้ำ ครูก็เชิญผู้ปกครอง เขาบอกมีพฤติกรรมแบบนี้หลายรอบแล้ว เขาก็เชิญออกจากโรงเรียน
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เขาเรียกผมไปเพราะตอนแรกคิดว่าผมเป็นพ่อแท้ๆ ผมก็ติดต่อทางพ่อแท้ๆเขาไป ทางโน้นก็เอาไปเลี้ยง
มีอย่างนั้นจริงมั้ย?
นาย ก. : ตอนอยู่กับผมไม่มีอาการอย่างนั้น
แต่นี่ครูบอกเลย และให้ออกเลย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : แล้วที่เก็บมีดไว้ในตู้เสื้อผ้า จะฟันย่าตัวเองล่ะ รู้บ้างมั้ย
นาย ก. : แล้วมีมั้ยที่เจอกัน แม่บอกว่าลูกทำอะไรแทงเลย ตีเลย มีมั้ย
หงษ์ : ไม่มี แทงอะไร
นาย ก. : ถ้าใครทำอะไรลูก แทงเลยนะ เจอกันล่าสุดปี 62
หงษ์ : หมายถึงยังไง
หมายถึงเขาสอนลูกใครทำลูกให้แทงเลยนะ?
หงษ์ : เดี๋ยวนะ หมายความว่าอะไร ไม่เคยสอนค่ะ หมายถึงว่าเวลาเขาถูกเพื่อนที่โรงเรียนแกล้ง เขาเป็นเด็กไม่ตอบโต้ ก็บอกว่าทีหลังก็ตอบโต้ไปบ้างก็ได้เปล่า อันนี้เราสอนลูก แต่ถ้าสอนลูกให้แทง หนูไม่เคยสอน มันบ้าไปเปล่า
หลังจากเขาไปอยู่กับพ่อแท้ๆ แล้วเขากลับมาอยู่กับเราได้ยังไง?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : แม่เลี้ยงเขาเลี้ยงไม่ได้ เพราะมีพฤติกรรมเหมือนกัน แต่ตัวเขาไม่รับฟัง
หงษ์ : มีแชตคุยกันตลอด นัดเจอกัน ไปนั่งกินข้าว
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เราคุยเรื่องจริงกัน
สุดท้ายแล้วเด็กต้องได้รับการโปรเทคแบบมากๆ ถ้าวันนี้พ่อไม่พูดตามข้อเท็จจริง จะส่งผลเสียถึงเด็ก แทนที่เราจะช่วยกันรักษา หรือแก้ จะกลายเป็นแก้ไม่ได้ ฝั่งแม่กับพ่อเลี้ยง ยืนยันไม่ได้กระทำน้อง แต่ทำไมเขาถึงมีบาดแผลเต็มตัว รู้สาเหตุมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : รู้ครับ เวลาน้องหนีออกไปจากบ้าน น้องหนีไปอยู่สีลม สนามหลวง หัวลำโพง เยาวราช ไปเดินเร่ร่อน
เขาหนีออกจากบ้านไปเหรอ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ใช่ครับ เขาหนีจากบ้านสมุทรปราการ เข้ากรุงเทพฯ เพื่อหาเงิน อยากเที่ยวกลางคืน สูบบุหรี่
แล้วบาดแผลมาจากไหน?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไปขอทานทับที่เขา
พ่อยืนยันเหรอ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ยืนยัน
มีพยาน มีหลักฐานมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : มีแค่ตอนที่ผมตามหา ผมจะถ่ายรูปเอาไว้
ไปตามหายังไงถึงได้เจอ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ขี่มอเตอร์ไซค์ หาตามซอก ซอย คูน้ำ
เจอจริงๆ เหรอ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เจอครับ นอนอยู่สนามหลวงตรงป้ายรถเมล์ตรงที่เขาแจกข้าว
คนนึงหายจากบ้าน หรือเรารู้อยู่แล้วเหรอว่าเขาต้องอยู่ตรงนั้น?
หงษ์ : เขามีแลนมาร์คของเขาไม่เยอะ เขาจะไปที่ที่เคยไป
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เขาอยากไปตรงไหน เขาไปเลย ผมขี่มอเตอร์ไซค์ เขานั่งหน้า น้อง แฟน ผม ขี่ไปตลอดพาเที่ยวทั่วกรุงเทพฯ เขาก็จะรู้ว่าตรงนี้เขาชอบ จะรู้แล้วว่าเขาอยากมาตรงนี้
คุณแม่ให้ข่าวว่าครั้งนึงเขาเคยเหมือนไปทำอะไรไม่ถูกต้องกับตัวน้องสาวด้วย อนาจารตัวน้องสาว ครั้งนั้นเราตีเขามั้ย?
หงษ์ : ไม่ได้ทำค่ะ เราสอนเขา ตอนนั้นอายุประมาณ 10 ขวบ
เราไม่เคยทำร้ายร่างกาย แต่เขาถูกคนอื่นทำ เขาเคยทำร้ายตัวเองมั้ย?
หงษ์ : มีค่ะ เคยเห็น ถ้าสมมติเรานั่งคุยกันอยู่ ถ้าเราไม่สนใจเขา เขาจะแกะแผลกิน หรือไม่ก็เอาหัวโขกพื้น แกะเล็บ หนูมีถ่ายเอาไว้เป็นรูปภาพ เวลาเราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขาจะหยุดทุกอย่าง
เขาบอกเราทำร้ายร่างกายเขา?
นะโม : ผมไม่เคยทำ ผมสอนน้อง อยู่ด้วยกันตลอด น้องอยากไปไหนผมพาไปหมด ผมไปไหนน้องไปนั่น ผมอยากให้น้องทันคน ก็สอนน้องตลอด แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมน้องเขาทำกับผมแบบนี้
ถึงได้ไปบอกคนอื่นว่าเราทำร้ายร่างกาย เราไม่เคยทำ?
นะโม : ไม่เคยทำเลยครับ ผมพาน้องไปหาเพื่อน เผื่อเวลาน้องมีปัญหาเพื่อนจะได้ช่วยเหลือได้
เขาต้องกินยาเป็นประจำ?
หงษ์ : ใช่ ต้องยืนกับเขาเป็นชม.นะคะ ขนาดเรายืนกับเขา เขายังไปล้วงคอออก
เขาไม่กินเพราะอะไร?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เขาบอกว่ากินยานี้แล้วทำให้เขาคิดไม่ได้ ช้า
หงษ์ : เหมือนให้ดาวน์อารมณ์ลง ไม่พลุ่งพล่าน
นะโม : น้องเขาแอบไปอ้วกออก
หมอดูแล้ว มีเรื่องอะไรบ้าง?
นพ.วีระศักดิ์ : ข้อมูลเบื้องต้น ไม่เกี่ยวกับบาดแผล มีบัตรลักษณะประจำตัวคนพิการ ซึ่งระบุว่าเป็นประเภทที่ 7 เป็นชื่อโรคคือออทิซึ่ม แล้วในส่วนประวัติที่เอามาให้ เป็นประวัติแค่ส่วนเดียว ส่งตัวไปรักษาที่รพ.แห่งนึงเกี่ยวกับเรื่องตา ตอนเด็กไปอยู่ในบ้านฉุกเฉิน ฉะนั้นเลยไม่มีประวัติเรื่องการรักษาพยาบาล เขามีปัญหาสายตา ต้องไปตรวจรักษาต่อเนื่อง และลงแค่ประวัติแค่ใบแรก หน้าแรกเท่านั้นเอง ที่พูดเรื่องอาการรักษาที่รพ.ประสาท ตัวยาก็ระบุอยู่ในนี้ ตัวยาตัวนี้ถ้าใช้ในเด็กออทิซึ่ม เป็นการใช้ยาในเด็กมีอารมณ์เกรี้ยวกราด ต้องใช้ยาในการควบคุม
เด็กอาจเคยถูกกระทำให้เป็นแบบนี้ หรือเป็นจากโรคเขาเอง?
นพ.วีระศักดิ์ : ออทิซึ่ม โดยทั่วไป ตามข้อมูล เป็นทางด้านพันธุกรรม พอพูดถึงเด็กในการเลี้ยงดูมีผลอยู่แล้ว การเลี้ยงดู สังคม การรักษา ถ้าพาไปพบจิตแพทย์ รักษาต่อเนื่อง เขาจะใกล้เคียงปกติ ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร แล้วถ้าครอบครัวใช้ความรุนแรง ขาดความอบอุ่นไม่ได้ดูแล ปล่อยปละละเลยเด็ก เด็กก็จะไปมีสังคมอีกแบบ เขามีปัญหาการเข้าสังคม เวลาออกไปพบปะผู้คนก็อาจทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยว โดยเฉพาะพื้นที่ที่มีปัญหาเรื่องยาเสพติดเกี่ยวข้องด้วย ยิ่งมีผลต่อการรักษา เด็กจะมีอาการแย่ลงมากๆ ด้วย
น้องมีบาดแผลทั้งตัว เขาบอกพ่อเลี้ยงทารุณกรรม ใช้สายไฟฟาดไบหน้าร่างกาย คุณเคยมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่เคย ใบหน้านี่ไปต่อยกับบังขายถั่ว มีคนยืนยัน ข้างบ้านเห็น
หลังพ่อเด็กออกมาร้อง เด็กพูดแบบนี้ คุณคิดว่ายังไง?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : คนก็คิดว่าผมโรคจิต วิปริต จิตเภท มีบังคับให้กินอึ มันไม่ใช่นะครับ ทุกคนกินอะไร น้องกินเหมือนกันหมด ผมมองน้องเป็นลูกคนหนึ่ง ไม่ได้มองเป็นคนอื่น
ไม่เคยลงโทษด้วยการฟาด?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่ฟาด นอกจากขโมยของจะตีมือ อันนี้ห้าม น้องจะได้รู้ น้องจะกลัวมากคือตีมือ
สายไฟฟาดคือไปต่อยกับอาบัง?
รุ้ง เพื่อนบ้าน : บังเขาขี่รถอยู่ แล้วน้องไปหยิบถั่ว ไปแย่งเขา ก็มีการไปตีกันอยู่หัวมุม หน้าเขาเป็นแผล ก็ถามว่าหน้าเขาเป็นไรมา เขาบอกตีกับบัง เราเป็นเพื่อนบ้าน อยู่ตรงข้าม
น้องมีพฤติกรรมอะไรมั้ย?
รุ้ง เพื่อนบ้าน : ถ้าเขาอยู่ข้างนอก เราก็คุยกับเขาดี เขาก็ทำรถ มีอะไรก็นั่งกินกันตอนกลางคืน น้องก็เล่น บางทีก็เต้นของเขา อยู่ดีๆ ก็ร้องโวยวายขึ้นมาเอง แต่ถามว่าเขาตีมั้ย ไม่มีใครตี มีแต่คนรักเขาทั้งนั้น เวลาวันเด็กก็พาเขาไปเที่ยว นะโมพาไปเที่ยวหาอะไรกินกัน ไปจับของขวัญ
ตัวเด็กเคยหายออกไปจากบ้าน เขามาตามกับคุณมั้ย?
รุ้ง เพื่อนบ้าน : นะโมเคยมาถามว่าป้าเห็นน้องมั้ย น้องหนีหาย เราก็อ้าว หายอีกแล้วเหรอ นะโมไปตาม แต่หาไม่เจอ
กัน : ตอนนี้น้องเขาดูอยู่ ก็ฝากถามว่าวันเกิดเหตุ คุณป้าเห็นเหตุการณ์ตอนต่อยเลยมั้ย
รุ้ง เพื่อนบ้าน : ตอนต่อยเราไม่เห็น เพราะน้องไปต่อยอยู่ข้างหลังโรงรถ เขาบอกเราว่าไปต่อยกับบังมา
กัน : ตอนนั้นน้องอยู่กับใคร
รุ้ง เพื่อนบ้าน : อยู่กับเราสองคน เราถามเขาว่าทำอะไรมา เขาบอกไปแย่งถั่ว แล้วบังตีเขา อีกวันบังขี่รถมา เขาวิ่งไปเอาถั่วบังมาถุงนึง เขาไปแย่งของบัง
ธนกฤต : บังยังขายถั่วแถวนั้นมั้ย จะเจอได้บ่อยๆ มั้ย
รุ้ง เพื่อนบ้าน : จะเจอเป็นจังหวะ
ใช้บุหรี่จี้ตามตัวมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ผมสูบบุหรี่แต่ไม่ได้จี้ ผมไม่ใช่โรคจิต
แล้วร่องรอยมาจากไหน?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่มี ไม่เคยจี้
เขาบอกใส่กุญแจมือเตะต่อยเอาไปผูกไว้กับม้าหินหน้าบ้าน?
หงษ์ : ไม่มีค่ะ นอนบนบ้าน ตื่นเช้ามาชอบลงไปนอนใต้ม้าหิน เป็นช่องแคบๆ เขาบอกว่าอยู่ตรงนี้รู้สึกอบอุ่นดี
ใช้ค้อนทุบตามร่างกาย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่มีครับ
ใช้ไม้กอล์ฟทุบตีตามร่างกาย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่มีครับ บ้านผมไม่มีไม้กอล์ฟ ผมก็ตีไม่เป็น (หัวเราะ) มีแต่อะไหล่รถครับ
เตะต่อยที่ใบหน้าจนกระดูกร้าว?
หงษ์ : ถ้าทำแบบนี้ได้ โรคจิตมากเลยค่ะ
ใช้นิ้วและหนังยางดีดที่ตา จนกลายเป็นต้อ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : น้องดีดเอง ย่าก็เห็นน้องทำแบบนี้ เวลาเครียดจะดีดตาเอง
หงษ์ : ที่ไปหาหมอ เขาก็ดีด
เรื่องให้ถอนฟันสองซี่จริงมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่จริงครับ ถามย่าได้เลย
ย่า : มันถอนของมันเอง เห็นค่ะ
ย่าทวดอายุเท่าไหร่?
ย่า : 90 กว่าค่ะ
ตั้ง พ่อเลี้ยง : 94
ยังจำ ยังเห็นหมดนะ?
ย่า : ค่ะ
เห็นเรื่องเหลนคนนี้ยังไง?
ย่า : โอ้โห บอกไม่ถูก ตอนแรกก็สงสารเขา เขากัดตัวเอง กัดซะแหว่งหมดเลย เอาหินทุบหัว หินทุบหัวไม่เห็น ตัวคนเจ็บเขาบอก
ตัวเหลนบอกเองว่าเอาหินทุบหัว?
ย่า : เย็บไป 10 เข็ม
ใครพาไปเย็บ?
ย่า : พ่อเลี้ยงพาไปเย็บ
เขาเอาหินทุบหัว แล้วฟันล่ะ?
ย่า : เขาบอกว่าเขากัดอะไรก็ไม่รู้ กัดแล้วก็ถอนๆ ออกมา เขาเอาออกเอง
เขาถอดทำไม?
ย่า : ฉันก็ไม่รู้ ตัวเขาเองก็ยังกัดตัวเอง เอานิ้วหัวแม่โป้งตีลูกตา ก็บอกว่าเดี๋ยวตาบอดนะ มึงไม่เห็นนะ ต้องไปเป็นขอทานข้างทาง เอาเหรอ มันก็เฉย นี่พูดเรื่องจริง ไม่โกหก หัวหงอกแล้ว ไม่โกหก
พี่ธนกฤตมองยังไง?
ธนกฤต : เราถามแบบคนนอก ถามพ่อก่อน พ่อได้ดูแลลูกมั้ย
นาย ก. : ดูแลสองปี ประมาณ 9 ขวบกับ 10 ขวบ ผมทำร้านอาหารอยู่ปากช่อง
ธนกฤต : เคยเห็นเขาทำร้ายลูกตัวเองมั้ย
นาย ก. : มีทางคนรอบข้างบอก แถวๆ บ้าน เคยถามตอนมีปัญหาช่วงปี 62
ธนกฤต : เคยไปให้การกับตร.มั้ย
นาย ก. : ตอนนั้นยังครับ ไม่มีการให้การ ไม่มีการไปสอบ ไม่อะไรสักอย่าง เท่าที่ถามมา
ธนกฤต : ตามกฎหมายการให้การเป็นพยาน ให้การเท็จผิดกฎหมาย มีโทษจำคุก คุณพ่อต้องมั่นใจเรื่องการให้การกับตร. ทางนี้ก็เหมือนกัน ถ้าสิ่งที่พูดออกมา ยังไงก็ตาม ต้องรอพนักงานสอบสวนเป็นคนดำเนินการ แต่ถ้าคุณไม่ได้ทำ ก็ถือว่าตร.เดินตามพยานหลักฐาน แต่ถ้าคุณทำ นอกจากโดนโทษร่วมกันทำร้ายร่างกายแล้ว ก็มีโทษจำคุกสูงนะ แต่นอกจากทำแล้ว สังคมก็จะลงโทษคุณด้วยเช่นเดียวกัน
ฝั่งนี้ยืนยันว่าบาดแผลเกิดจากสองเรื่อง หนึ่งถูกคนอื่นทำร้ายร่างกายกับทำร้ายตัวเอง?
ธนกฤต : บาดแผลที่เห็นข้างหลัง โดยธรรมชาติมนุษย์ทั่วไป คนป่วยเป็นโรคแบบนี้ จะทำเองได้มั้ย
นพ.วีระศักดิ์ : ทางคุณกันให้ผมดูภาพอย่างละเอียด แบ่งเรื่องบาดแผลทั้งหมด มีส่วนที่ทำได้ด้วยตนเอง มีความเป็นไปได้ และส่วนที่ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะทำด้วยตนเอง หนึ่งในส่วนบาดแผลที่ไม่สามารถทำเองได้เลยคือแผ่นหลัง ซึ่งแผ่นหลังมีรอยแผลเก่าและใหม่ปะปนกัน รอยเส้นเก่าเหมือนถูกอะไรตีซ้ำๆ หลายครั้ง ขณะเดียวกัน มีบาดแผลเรียงเป็นรู เกิดจากการใช้บุหรี่จี้แล้วเกิดการอักเสบต่อเนื่อง ตรงนี้เป็นบาดแผลที่ไม่สามารถกระทำด้วยตนเองได้ ตรงนี้ต้องหาว่าใครเป็นผู้กระทำ ส่วนบาดแผลอื่นๆ อย่างหูกะหล่ำ ไม่ใช่อยู่ๆ กระแทกทีเดียวแล้วจะเป็น มันเป็นลักษณะถูกกระทำซ้ำ เขาอาจทำเองก็ได้ หรือคนอื่นทำก็ได้ อย่างอวัยวะเพศ ก็ไม่ใช่ครั้งเดียวที่ทำ เพราะมีร่องรอยบาดแผลเก่าด้วย ตรงบริเวณทรวงอก จะเห็นบาดแผล มีลักษณะรอยเส้นให้เห็น รอยเส้นแบบนี้ดูแล้วไม่เหมือนบาดแผลที่ใช้มีดกรีด แต่เป็นบาดแผลที่เกิดจากการใช้วัตถุเส้นยาวเรียวตีลงไป ทำให้เป็นเส้น บางเส้นแตก ตีเองได้มั้ยก็ดูค่อนข้างยากที่จะกระทำตนเอง ส่วนบาดแผลอื่นๆ ศีรษะ ใบหน้า ร่างกาย มีโอกาสที่เด็กจะกระทำตนเองได้
ไม่ว่าเด็กพิเศษหรือเด็กพิเศษ ก็มีโอกาสพูดจริงหรือไม่จริงก็ได้ ต้องว่ากันด้วยพยานหลักฐาน บาดแผลที่เกิดขึ้นกับเด็กให้ข้อมูลก็เป็นหน้าที่พนักงานสอบสวน ขณะเดียวกัน เจ็บหรือไม่เจ็บ หลายกรณี อาจเข้าใจไปว่าคนมีอาการทางจิตเวช อาจเจ็บน้อยกว่าคนทั่วไป อันนี้ไม่มีวิทยาศาสตร์ข้อมูลยืนยันขนาดนั้น แต่การกระทำบนพื้นฐานมีสภาวะทางจิตที่ผิดปกติ อาจให้เขากระทำได้ อันนี้โดยทั่วไป กรณีเด็กคนนี้สิ่งที่ต้องพิสูจน์ มีกลุ่มบาดแผลที่ไม่สามารถกระทำตนเองได้ ต้องหาข้อมูลให้ได้ว่าผู้ใดเป็นผู้กระทำ ตรงนั้นก็ตรงกับแผ่นหลัง ผมเห็นบาดแผลเพิ่มเติม กรีดตรงแขนก็มี
ธนกฤต : มีภาพที่เด็กปกติ แล้วยังมีความสดใส โรคนี้เกิดขึ้นได้ตั้งแต่เกิดเลยมั้ย หรือสภาวะเริ่มเปลี่ยน เมื่อเด็กมีอายุประมาณนึงแล้วเปลี่ยน
นพ.วีระศักดิ์ : ข้อมูลทางการแพทย์ สาเหตุไม่ชัดเจน แต่เชื่อว่ามีผลที่เชื่อมโยงกับพันธุกรรม แสดงว่าเด็กเป็นมาตั้งแต่กำเนิด แต่โดยส่วนใหญ่บางครอบครัวที่ดูแลอย่างใกล้ชิด ก็จะเห็นพฤติกรรมและการพัฒนาที่ช้ากว่าปกติ อันนี้อาจไปพบแพทย์และวินิจฉัย หรือบางครอบครัวอาจปล่อยปละละเลย ไม่ได้ดูแล เด็กก็จะโตขึ้นมาและมีพฤติกรรมที่มีปัญหากับการเข้าสังคม พูดช้า โต้ตอบเข้าใจคนอื่นได้ยากกว่าปกติ
ธนกฤต : เด็กสูบบุหรี่มั้ย
หงษ์ : สูบค่ะ
เด็กเคยใช้ยามั้ย?
หงษ์ : ใช่ค่ะ
ตั้ง พ่อเลี้ยง : น้องบอกเสพยาบ้า เอามาจากเด็กวัด
เขาบอกคุณพ่อให้เขาไปเอากัญชามาด้วย มีมั้ย?
หงษ์ : ไม่มีค่ะ
เขาบอกเขาจำเส้นทางได้?
หงษ์ : ไม่มีค่ะ
ธนกฤต : มีผลตรวจยาเสพติดมั้ย
หงษ์ : ไม่ได้ตรวจค่ะ น้องเขาบอกมา
ธนกฤต : เราเอาลูกไปรักษา เขาให้ยามากิน มีการกินต่อเนื่องหรือเปล่า
หงษ์ : ใช่ค่ะ เช้าเย็น แต่เขาคายทิ้ง เขาล้วงคอ
นพ.วีระศักดิ์ : เด็กคนนี้ที่ผมเห็นจากประวัติเขาไปอยู่บ้านฉุกเฉินที่เขาดูแลให้และส่งมารักษาเกี่ยวกับเรื่องตา วันนี้ที่เจอ ก่อนหน้านี้อยู่กับครอบครัว ติดประเด็นอยู่นิดนึง ว่าทำไมร่องรอยบาดแผล หลายบาดแผล ยังเป็นบาดแผลที่ควรได้รับการรักษา แต่กลับไม่รักษา ยกตัวอย่างง่ายๆ บริเวณหลัง อวัยวะเพศ หรือหู ที่เป็นร่องรอยใหม่ๆ อยู่เลย ก็เลยสงสัยเรื่องการดูแล รักษาเขา ใครทำหน้าที่นี้ เรื่องการกินยาต้องสม่ำเสมอ ไม่ให้เขาเข้าสังคมที่ผิดปกติ เรื่องเสพยา ถ้าทำทั้งสามอย่างดี เด็กกลุ่มนี้จะใกล้เคียงเด็กปกติ ไม่สร้างปัญหาด้วย ก็ต้องตั้งคำถามนี้เช่นกัน
ธนกฤต : เด็กเริ่มมีบาดแผลเมื่อไหร่
หงษ์ : บาดแผลแรก เริ่มสองอาทิตย์ที่มาอยู่ สองอาทิตย์แรกเขาดีมาก เขาอยู่บ้านพักเด็กแล้วมาหาเรา
ธนกฤต : ทำไมถึงต้องไปอยู่บ้านพักเด็ก
หงษ์ : พม.ให้ไปอยู่ค่ะ
ธนกฤต : ทำไมพม.ถึงให้ไปอยู่
ตั้ง พ่อเลี้ยง : พ่อเขาแจ้งมาว่าผมทำลูกเขาตั้งแต่แรก
ธนกฤต : ทำไมเขาคิดว่าสามคนทำร้ายเขา
มีเหตุที่เขาไม่ชอบเรามั้ย?
หงษ์ : น่าจะดูแลดีเกินไป ตัวติดตลอด
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ต้องอยู่กับเขาเป็นเงาเลย ถ้าห่างปุ๊บจะมีแผลเพิ่ม เดี๋ยวเป็นอันนั้น เดี๋ยวเป็นอันนี้ ไปขโมยของร้านค้า
หงษ์ : ขอชี้แจงเรื่องหู นึกออกแล้ว เขาไปเจาะหู ดูในติ๊กต๊อก ใช้เข็มแทงหูตัวเอง แล้วมาเจอไม้จิ้มฟันอยู่ข้างบน แต่ที่เห็นเป็นรอย เหมือนมีรอยเล็บจิก แล้วก็ใช้หลอดระเบิดรู หนูมาทีไรเขาเจาะเสร็จเรียบร้อยแล้วก็จะโชว์
ฟันหน้าเห็นว่าเขาทำเลียนแบบจ๊ะทิงจา?
หงษ์ : ใช่ หนูเพิ่งรู้เมื่อวาน หนูเข้าใจว่าการ์ตูนที่เขาดูในโทรศัพท์ แต่จริงๆ เป็นผู้ชายฟันหลอ เขาบอกเป็นไอดอลเขาเลย
ธนกฤต : พ่อเคยมีประวัติเรื่องคดีอะไรมั้ย
ตั้ง พ่อเลี้ยง : มีคดีตอนเด็กๆ พวกเกี่ยวกับทรัพย์ เรื่องยาไม่มี
ธนกฤต : ทำไมเขาถึงบอกว่าพ่อชวนเขาไปขนกัญชา
พ่อเลี้ยง : ไม่มีกัญชานะ ผมสูบบุหรี่ เหล้ากัญชาไม่ยุ่ง ยาเสพติดไม่มี
กัน : น้องบอกว่าให้พาไปเอากระสอบสีขาวๆ ประมาณ 40-50 กระสอบ น้องเขาฝากถาม
พ่อเลี้ยง : เป็นหอยครับ รับจากมหาชัย แล้วไปส่งตามต่างจังหวัดภาคอีสาน
กัน : คุณแม่ก็ไปด้วย
หงษ์ : ไป เขาจ้างวิ่งรถ
กัน : ไปรับในสวน หรือตลาด
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เป็นตลาด
เด็กพูดแบบนี้ คุณจะได้ชี้แจงได้?
หงษ์ : ถ้าหนูไม่บริสุทธิ์ใจจริง จะเอาเขาไปทำไม หนูก็คิดว่าเผื่อเขาเบื่อ
ธนกฤต : เด็กเคยถูกกักขังบ้างหรือเปล่า
หงษ์ : ไม่ขังค่ะ ปล่อย
ธนกฤต : มีภาพนึงที่น้องคาบประแจ
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ทำโทษ น้องเอาประแจไปแอบ
หงษ์ : ก็ทำโทษค่ะ คาบเล่น ถ่ายรูปเล่น ก็แค่นั้น
ธนกฤต : พอมีบาดแผล เคยมีสักครั้งมั้ยเอาเด็กไปรักษาตัวทันที
ตั้ง พ่อเลี้ยง : มีตอนหัวแตกครับ
กัน : ตอนไฟไหม้พาไปรักษามั้ย
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่ได้รักษา บอกตรงๆ ไม่มีเงิน มีอยู่ 600
กัน : 30 บาทรักษาทุกโรค รักษาฟรีนะ
หงษ์ : พาไปแล้วค่ะ แต่เขาบอกว่าให้จ่ายเงิน
อันนี้เขาโดนอะไร?
หงษ์ : เขาบอกว่าไปขี่รถชนเสาปากซอยมา
ไม่อยากให้พ่อแท้ๆ ต้องไปรู้สึกว่าหัวเราะเขา เพราะเขาอยากชี้แจงในมุมเขาแหละ?
กัน : เขามีสิทธิ์ให้ข้อมูล
ธนกฤต : ครั้งแรกรักษาอะไร
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เย็บหัว 10 เข็ม ผมย้ายสิทธิ์มารักษา
ธนกฤต : เคยเห็นเขาทำร้ายร่างกายตัวเอง
ตั้ง พ่อเลี้ยง : เห็นครับ
ธนกฤต : ญาติอีกฝ่ายเคยรับรู้มั้ยว่าลูกเรามีพฤติกรรมแบบนี้
หงษ์ : ไม่เคยติดต่อกันเลยค่ะ
เด็กอยู่กับแม่อยู่แล้ว?
หงษ์ : หนูว่าหนูดูแลได้ เลยไม่จำเป็นต้องติดต่อทางโน้น
เรื่องบาดแผลอวัยวะเพศเขา คุณเคยไปทำอะไรมั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ไม่ครับ
มีหลักฐานว่าเขาไปทำอะไรมามั้ย?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : มีพยานยืนยัน
พี่ตูนเทศกิจ ไปรู้ได้ไงว่าไม่ได้เกิดจากฝั่งพ่อแม่ อวัยวะเพศเขาผิดรูปเลยนะ?
ตูน : เราเป็นเครือญาติกัน แต่ไม่เคยเจอน้อง อยู่ด้วยกันมาเจอกัน 4 หน มีครั้งนั้นลูกพี่ลูกน้องโทรมาบอกว่ามีเด็กบ้านตั้งมาเดินตรงนี้ โทรถามดิ มันออกมาได้ไง ผมก็โทรไปถาม มันหนีออกมา ผมก็เลยไปเจอที่วัดกลาง คุ้ยขยะอยู่ ในมือมีถุงแกง 5-6 ถุง มีเสื้อตัวนึง ก็ให้ไปอาบน้ำก่อน พออาบน้ำ เปลี่ยนกางเกง เสื้อผ้า ผมถามอวัยวะเพศไปทำอะไรมา เขาบอกอยากใหญ่
คุณเห็นอวัยวะเพศเขาผิดรูป?
ตูน : ใช่ครับ ปลายอวัยวะเพศ มีคล้ายๆ หนอง เป็นตุ่มประมาณสองตุ่ม ตรงหนังอวัยวะเพศมีรอยผื่นแดง เขาบอกเอาหนังยางรัด อยากใหญ่ ผมก็บอกเขาว่าทีหลังอย่าทำนะ เพราะมันเน่านะ ผมก็จับน้องตัดผม โกนหัว ตอนแรกมาผมยาว
เขาหนีออกจากบ้าน แล้วคุณไปเจอ?
ตูน : ลูกพี่ลูกน้องผมเจอ แล้วโทรเรียกผม ผมก็ขี่ออกมาจากงานแป๊บนึง มาดูว่ายังไง แล้วก็ให้กลับไปบ้าน อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าออกมา
คุณมีหลักฐานในสิ่งที่พูดมั้ย?
ตูน : มีตอนที่เพื่อนกันอีกทีบอกว่าเป็นหนองนะ แต่ตอนอวัยวะเพศ ผมเดินออกไปข้างนอก
มีภาพวงจรปิด เด็กบอกเลยว่าทำเอง เอาหนังยางรัด เป็นไปได้มั้ย?
นพ.วีระศักดิ์ : ได้ กรณีเอาหนังยางรัด ไม่รู้เขารัดแน่นแค่ไหน นานแค่ไหน ถ้ารัดบางตำแหน่ง แล้วรัดนาน รัดแน่น ก็อาจมีโอกาสที่เนื้อเยื่อมันตายจากการขาดเลือดได้ แต่ลักษณะจากที่เห็นต้องเรียนก่อนว่ามีบาดแผลเป็นลักษณะเก่าและใหม่ปะปนกันอยู่
เด็กเขียนมาส่งให้คุณกัน?
กัน : ส่งมาในไลน์ ผมเห็นแล้วตกใจ น้องเขียนมาว่า พี่กัน พี่หนุ่ม ช่วยผมด้วย เขาบอกว่าเรื่องต่อยกับบัง ไม่จริง บังให้ถั่วผมด้วยความสมัครใจ แต่พ่อเลี้ยงให้ผมพูดอีกอย่าง เรื่องไม่เข้าบ้านก็ไม่จริง เขาไม่ให้เข้าบ้าน แผลที่หัวเกิดจากทุบตี จากพ่อเลี้ยงและลูกชาย ใช้สากและเครื่องมือทำรถ แล้วก็ไม้กอล์ฟ เรื่องยาพ่อเป็นคนซื้อมาใส่ความที่วัดและใส่ความให้ผมเสพ เป็นการบังคับและถ่ายภาพเพื่อเป็นหลักฐานไว้แจ้งความ
หงษ์ : สุดจริงๆ
พ่อเลี้ยง : สุดจริงๆ ผมยอมแล้ว เอาเถอะ พอแล้ว สองรอบแล้ว
พ่อแท้ๆ ดูแลเขาได้มั้ย?
นาย ก. : ดูแลได้ครับ
คุณดูแลไปทีนึงแล้ว?
นาย ก. : ใช่ครับ
ตอนนั้นเกิดเรื่องกับเมียคุณอีก?
นาย ก. : บอกตรงๆ ว่าไม่มี
แต่เขามีหลักฐานแชตคุยนะ?
นาย ก. : ตอนนั้นเป็นเรื่องเด็กดื้อตามประสา แค่นั้นเอง
เรื่องเอาน้ำมันราดมือแล้วจุดไฟ?
หงษ์ : ไม่มีใครบ้าทำหรอก
แล้วคิดว่าเขาทำเองเหรอ?
ตั้ง พ่อเลี้ยง : หลังมือบุหรี่จี้
แม่ : ถ้าเป็นแผลใหม่หนูไม่รู้เลย เพราะเพิ่งเห็นจากตร.ให้ดู แต่ตอนเขาออกไปจากหนู ไม่ได้เป็นอะไรเลย
ธนกฤต : ลักษณะบาดแผล ดูจากภาพรวม ใช้น้ำมันราดมั้ย
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ผมใช้แก๊สเป่าลูกปืนเพลงล้อออก น้องเขาก้มหน้ามาแล้วพรึ่บ เพราะน้องเปรอะน้ำมันอยู่
หงส์ : ทุกคนเปรอะน้ำมันหมด
นพ.วีระศักดิ์ : ถ้าดูอย่างนี้ ไม่เข้ากับการถูกของร้อนมาราด จนทำให้เป็นลักษณะไหม้ แต่แน่นอน อาจมีลักษณะการเกิดบาดแผลเป็นจุดๆ ส่วนใหญ่เหมือนมีอะไรมาจี้เฉพาะจุด ทำให้เกิดบาดแผลเรื้อรัง และเกิดลักษณะการติดเชื้อ อีกข้างนึงจะเห็นชัดว่าไม่ใช่เลย
อยู่ในสายกับ พ.ต.อ. นพดล ช่างเรือน ผกก.สภ.เมืองสมุทรปราการ กรณีน้องถูกกระทำ ที่ร้องว่าโดนพ่อเลี้ยงทำ ตอนนี้มีการตรวจสอบถึงขั้นไหน?
พ.ต.อ.นพดล : เมื่อวานหลังได้รับแจ้ง ตอนนี้รับทำสำนวนคดีแล้ว เมื่อวานมีการสอบปากคำคนในครอบครัว เพื่อนบ้าน ตัวเทศกิจ และตรวจสอบที่เกิดเหตุที่บ้านพักของน้อง เมื่อเช้าทีมตร. พม. คณะแพทย์บ้านพักเด็กได้ประชุมกันที่รพ. ทราบว่าตัวเด็กมีพฤติกรรมใช้ความรุนแรง ข้อมูลอื่นไม่เปิดเผย เพราะน้องป่วยเป็นโรคออทิสติก และรักษาอยู่รพ. แพทย์ใช้คำว่าผู้ป่วย ซึ่งตัวน้องเข้าสู่กระบวนการคุ้มครองเด็ก ประเมินสภาพจิตใจ มีการสังเกตพฤติกรรม ประเมินการรักษาของเด็ก ผมประสานกับทีมคณะแพทย์ เราจัดทีมไปสอบปากคำ แต่ต้องให้ระยะเวลาแพทย์และนักจิตวิทยาทำการประเมินก่อน ถึงจะจัดชุดสืบสวนเข้าไป เพื่อพิสูจน์ทราบว่าการกระทำความผิดเกิดขึ้นอย่างไร และใครเป็นผู้กระทำ
เห็นว่าปี 62 เคยไปอยู่บ้านพักแห่งนึงแล้วหนีออกมา?
พ.ต.อ.นพดล : น้องเคยไปอยู่บ้านพักสองที่ ที่ได้แจ้งกับทางพม. ที่แรกอยู่ได้ 1 เดือน มีการหลบหนีออกมา เหมือนบ้านพักเอาไม่อยู่ ก็ต้องส่งตัวน้องไปอยู่ที่พักนึง ตั้งแต่ปี 63-64 ก็หลบหนีออกจากบ้านหลังที่ 2 ช่วงปี 66 ปีที่แล้ว
เห็นว่ามีพฤติกรรมเคยบุกไปหอหญิง เรื่องจริงมั้ย?
พ.ต.อ.นพดล : ได้รับการยืนยันจากตัวบ้านพัก ว่าน้องค่อนข้างมีพฤติกรรมใช้ความรุนแรง แต่ดีเทลขออนุญาต เพราะเป็นข้อมูลของทางตัวน้อง
มีเหตุการณ์บุกไปในหอหญิงจริงๆ?
พ.ต.อ.นพดล : มีครับ และมีการชวนเพื่อนหนีออกจากบ้านพัก วันเกิดเหตุก็มีการหนี พาเพื่อนออกมาจากบ้านพักสองคน ซึ่งได้รับการยืนยันมาครับ
เขาบอกพ่อเลี้ยงจับใส่กุญแจมือ เอาไปผูกติดกับม้าหินหน้าบ้าน?
พ.ต.อ.นพดล : เมื่อวานผมเข้าไปบ้านที่เกิดเหตุ และสอบถามเพื่อนบ้าน ระยะห่างไม่น่าเกิน 10 เมตร ตัวม้าหินตัวนี้ พูดจากความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถ้ามีคนไปอยู่บริเวณเก้าอี้ตัวนี้จริง มีการถูกมัด ถูกล็อกกุญแจไว้จริง ด้านข้าง ด้านหน้าก็เห็นแน่นอน แต่จากการสอบถามข้างบ้านก็ไม่ได้ยืนยันว่ามีการกระทำในลักษณะดังกล่าว
ถูกมัดหลังบ้านล่ะ?
พ.ต.อ.นพดล : หลังบ้านเราสอบปากคำเพื่อนบ้านที่อยู่ซ้ายมือ คล้ายแคมป์คนงานด้านท้าย อยู่ติดตัวห้องน้ำด้านหลัง หากถูกผูกมัดและทรมาน ทุบตี เชื่อว่าต้องมีเสียงเด็กร้อง แต่เราลงพื้นที่ทั้งซอยแล้วก็ยังไม่พบว่ามีพยานคนไหนเคยได้ยินเสียงเด็กร้องในลักษณะถูกทำร้าย
มีลักษณะเด็กชอบทำร้ายตัวเองบ้างมั้ย?
พ.ต.อ.นพดล : ที่สอบถามเพื่อนบ้านก็ไม่มีใครยืนยันว่าเด็กทำร้ายตัวเอง แต่บุคคลภายในบ้านยืนยันว่าน้องมีพฤติกรรมทำร้ายตัวเอง เมื่อวานตัวน้องบอกว่าคนทำร้าย ไม่ใช่มีพ่อเลี้ยงกับน้อง มีอีกคนชื่อนะที่เป็นตัวลูกน้อง คนอยู่ในอู่ ตอนนี้มีตัวละคร 3 คน ที่น้องกล่าวอ้าง
แหล่งข้อมูลอื่นๆ ที่ได้มา น้องมีพฤติกรรมชอบทำร้ายตัวเองมั้ย?
พ.ต.อ.นพดล : จากข้อมูลทีมแพทย์ ยืนยันว่ามีพฤติกรรมลักษณะทำร้ายตัวเอง แต่ดีเทลเปิดเผยไม่ได้ มีค่อนข้างเยอะครับ
ทีมแพทย์ยืนยันว่าตัวน้องมีลักษณะทำร้ายตัวเองและมีเยอะ?
พ.ต.อ.นพดล : ครับ
ธนกฤต : ได้เชิญคุณหมอมาสอบปากคำหรือยัง
พ.ต.อ.นพดล : เบื้องต้นวางกรอบกับทีมแพทย์ กับคณะพม. จากนี้พอเด็กเข้าสู่กระบวนการคุ้มครองเด็ก เด็กต้องไปฟื้นฟูจิตใจ ทีมผมจะไปสอบตัวแพทย์ หรือผู้ประเมินที่รพ. รพ.มีข้อมูลในการรักษาน้องค่อนข้างเยอะมาก
ธนกฤต : เมื่อวานลงไปดูที่บ้าน พบไม้กอล์ฟมั้ย
พ.ต.อ.นพดล : ไม่มีครับ ลักษณะตัวบ้านกับบริเวณด้านข้าง ด้านหน้า ด้านหลัง สร้างอาคารเกือบเต็มพื้นที่ เสียงร้องถ้ามีการทำร้ายในบ้าน เชื่อว่าเสียงร้องได้ยินแน่ แต่ตัวข้างบ้าน ทุกบ้านก็ยืนยันว่าตีเสียงมี แต่เหมือนตีสั่งสอน แต่ไม่ได้ตีทรมาน ถ้าบุหรี่จี้ถูกมัดอะไร หรือไฟลวกอะไรต่างๆ ผมเชื่อว่าน้องน่าจะมีการส่งเสียง เพื่อนบ้านต้องได้ยิน แต่ ณ ขณะนี้เราสอบในส่วนพยานแวดล้อมทั้งหมด มันยังไม่ปรากฏชัด
กรณีบาดแผลไฟไหม้ข้างหลัง มีการสอบไปถึงจุดนั้นหรือยัง?
พ.ต.อ.นพดล : เบื้องต้นสอบบุคคลภายในบ้าน พ่อเลี้ยงอ้างว่าเกิดจากตอนไปสีลม กลับมาก็มีบาดแผลบริเวณหลัง ส่วนร่องรอยอื่นๆ ไฟไหม้ด้านข้าง ทางพ่อยืนยันว่าที่ให้ไปเก็บน้ำมันเปื้อนแล้วน้องจุดไฟ
ธนกฤต : ช่วงเวลาที่น้องหลบหนี ไปดูวงจรปิดที่เกิดเหตุ มีใครมาทำร้ายน้องในช่วงนั้นเอามาประกอบคดี จะดีมาก
พ.ต.อ.นพดล : เรื่องคดี ตร.ดำเนินการตรงไปตรงมาอยู่แล้ว แต่สุดท้ายผมเป็นห่วงเด็กว่าจะดำรงชีพในสังคมในปัจจุบันได้อย่างไร ก็ฝากพี่หนุ่ม ช่วยเป็นกระบอกเสียง หรือผู้ประสานงานผู้เกี่ยวข้องได้ อยากให้น้องดำรงชีพในสังคมได้อย่างยั่งยืน ต่อเนื่อง ไม่อยากให้เกิดลักษณะนี้เกิดขึ้น เมื่อวานคุยกับน้องก็สงสาร อยากให้มีการดูแลอย่างจริงจังครับ
มีอะไรจะถามมั้ย?
กัน : หลังจากนี้ครอบครัวคงไม่เลี้ยงต่อแล้ว คงให้ทางพ่อ พ่อมีความห่างกับลูกมาสักระยะนึง ถ้าพ่อเลี้ยงได้ก็ดี แต่ถ้าพ่อเลี้ยงไม่ได้เดี๋ยวผมหาที่ไปให้ ผมประสานเจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อมหลวงพี่น้ำฝนให้ ให้ท่านช่วยเอาไปทำงานที่วัด เพราะก่อนหน้านี้ที่สุรินทร์ น้องไปอยู่ที่วัด คนที่วัดก็บอกว่าน้องไม่ได้มีอาการอะไร ยังทำงานที่วัด และใช้ชีวิตอยู่ได้ ผมคิดว่าถ้าอยู่ที่วัดเขาก็ดูสงบดี ถ้าพ่อเลี้ยงไม่ไหว ก็บอกผมแล้วกัน ผมจะหาที่ไปน้องให้
ธนกฤต : ถ้าสมมติว่าตัดเรื่องถูกทำร้ายร่างกาย เป็นการทำร้ายตัวเอง ขั้นตอนรักษาเหมือนต้องสตาร์ทอัพกันใหม่ ถ้าเอาไปให้เจ้าอาวาสวัดไผ่ล้อมดูแล ก็ต้องดูแลเรื่องการรักษาอยู่ดี
นพ.วีระศักดิ์ : ตอนนี้ต้องเยียวยาด้านสภาพจิตใจ และมีการรักษาติดตามต่อเนื่อง ตามประวัติ การรักษาโรคที่น้องเป็น ต้องใช้เวลา และมีความสม่ำเสมอในการรับประทานยา ถ้าเด็กทานเองได้ก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าไม่ ต้องมีคนคอยดูแลด้วย ไปอยู่วัดไผ่ล้อมได้ แต่ต้องมีคนคอยดูแลเรื่องให้เขารับประทานยา พาเขาไปพบแพทย์ หรือมีพฤติกรรมต่างๆ ต้องดูแลด้วย
ธนกฤต : แม่รักลูกมั้ย
หงษ์ : รักค่ะ
ธนกฤต : แม่ทำอาชีพอะไร
หงษ์ : เป็นแม่บ้านค่ะ
ธนกฤต : มีเวลาว่างเยอะนะ
พ่อเอาเวลาจากการทำงานไปตามหาลูกจนโดนไล่ออกจากงาน ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน สังคมเขาอาจถามว่าเราดูแลลูกได้ไม่ดี ไม่ทั่วถึงหรือเปล่า คุณมองตรงนี้ยังไง?
หงษ์ : หนูก็ดูแลเท่าที่แม่คนนึงจะดูแลได้ค่ะ
เวลาลูกเจ็บ มีแผล พาไปหาหมอมั้ย?
หงษ์ : พาไป แต่หนูอยู่คนละบ้าน บ้านอยู่คนละฝั่ง เขาอยู่ฝั่งปากน้ำ หนูอยู่ฝั่งพระสมุทรเจดีย์ ให้แยกจากลูกสาวสิ้นเชิงเลย หนูก็หาขายของตามอินเตอร์เน็ตค่ะ
เพราะเมื่อก่อนเคยให้อยู่กับลูกสาวแล้วเคยละเมิด?
หงษ์ : ที่มาล่าสุด พาน้องไป แล้วหลอกทิ้งน้องไว้กลางถนน ให้รถชน แล้วตัวเองก็วิ่งกลับมาบ้าน น้องเขาวิ่งมาบอกพวกหนู
จริงๆ เด็กพิเศษอยู่ร่วมกับเราได้ บางคนอัจฉริยะด้วยซ้ำไป อยู่ที่การดูแล เชื่อว่าน้องคนนี้น่าจะมีประเด็นพ่อแม่แยกกัน น้องไม่มีที่พึ่ง สุดท้ายพอไปอยู่บ้านกับคุณแม่ไม่ได้ เพราะมีน้องสาว เขามีอาการของโรค เลยมาอยู่กับพ่อ แต่วันนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ถึงกลายเป็นแบบนี้?
กัน : ผมว่าปัญหาอยู่ที่พ่อแม่ จะปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้ จะด่าผมก็ได้ว่าผมเข้าข้างเด็ก ถ้าพ่อแม่จะปฏิเสธว่าไม่ใช่ความผิดฉัน มันก็ทั้งคู่ พ่อก็ไม่ได้เลี้ยง หายไปหลายปี แม่ก็ขาดช่วงขาดตอน บ้านอยู่คนละที่ แม่รู้สึกยังไงที่ลูกบอกว่าอยู่ใต้เก้าอี้ม้าหินอ่อนแล้วมีความอบอุ่น
หงษ์ : หนูก็ดูแลเท่าที่แม่คนนึงจะดูแลได้ แต่หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับการที่เขาไปนอนแบบนั้นตรงซอก แล้วข้างบ้านก็มีซอกอีก เขาก็ไปนอนตรงซอก เขาหาซอกมุม
กัน : แม่ว่าเด็กไม่ดีด้วยตัวมันเองมั้ย
หงษ์ : ไม่ค่ะ
กัน : ถ้าพ่อแม่อยู่อย่างอบอุ่น มีคนใส่ใจเรื่องการกินยา ซัปพอร์ตน้อง ถ้าไม่มีเงินไปรพ. ก็พยายามพาไป มันมีการแสดงออก
หงษ์ : หนูซัปพอร์ตเขาด้วยการกอด แต่บางทีกอดน้องเยอะไป ก็อาจมีบ้าง
ผมก็เป็นพ่อคน เข้าใจว่าการดูแลลูกในมุมนึงก็ลำบาก อย่างผมเอง บางทีมีเรื่องโกหกตั้งแต่ 9 ขวบก็มี ผมเข้าใจ แต่เข้าใจว่าแม่ใส่ใจลูกแหละ เพียงแต่ว่าถ้าเราใส่ใจเพิ่มขึ้นอีกนิดได้มั้ย?
หงษ์ : หนูเปิดจิตวิทยาเด็กดูตลอด จะเอาไปปรับใช้กับเขาตลอดนะคะ หนูเป็นคนพูดไม่เก่ง
เพิ่มอีกนิดนึงได้มั้ย ถ้าวันนึงมีโอกาสได้พูดกัน วันนี้ถ้าน้ำเต็มแก้วก็ให้ล้นไปเลยสำหรับลูก?
กัน : เด็กอายุ 14 เองนะ พ่อเองก็ต้องคอยประคอง
หงษ์ : การออกโซเชียลจะติดในโซเชียลเป็นสิบยี่สิบปี ถ้าวันนึงลูกมาเปิดดู เขาจะรู้สึกยังไง ที่พ่อแม่มาตีกันในเรื่องบ้าบอไร้สาระ หนูเคยบอกทุกคนแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้นะ คุณยังจะทำอีกเหรอ
ธนกฤต : ท้ายที่สุดวนกลับมาอยู่เรื่องเดียว ครอบครัวเวลาไร้การดูแล ไร้ความอบอุ่น ไร้ความรัก ถ้าเพิ่มเข้าไปจะทำให้มันดีขื้น การกอดจะเป็นตัวบอกความรู้สึกได้ แต่ถ้าเกิดพ่อเลี้ยงอยากให้เปิดใจให้กว้างกว่านี้ ถ้าลูกเราป่วยจริง วันนึงที่เราจำเป็นต้องดูแลเขา ก็อย่าทิ้งเขา
เรื่องนี้พ่อเคยแจ้งความปี 62?
นาย ก. : ไม่ใช่ครับ น่าจะเป็นคนข้างบ้าน
ปี 62 เขาพิสูจน์มาแล้วว่าไม่ใช่ข้อเท็จจริง?
หงษ์ : น้องหนีไปสุรินทร์ หนูก็ต้องไปรับตัว เพราะเราดูแลเด็กอยู่ เขาไปอยู่ที่วัดกับปู่ หนูแจ้งมูลนิธิกระจกเงาให้ตามหาตลอด มูลนิธิกระจกเงาจะรู้เลย เขาก็จะแจ้งสภ.ให้ว่าเจอเด็กบริเวณนี้ ตอนสุรินทร์หนูไป แต่ปู่เขาไม่ให้กลับ มูลนิธิกระจกเงาถามว่าเด็กสามารถออกมาได้มั้ย ตร.ไปช่วยไกล่เกลี่ยมั้ย มีคลิปหมดค่ะ
กัน : มีคอมเมนต์บอกว่าให้ผมเอาน้องไปเลี้ยง ถ้าเลี้ยงสองคนไม่ไหว ผมเลี้ยงให้ ผมมองว่าเด็กมีอาการทางจิต น้องมีบาดแผลในตัว จะให้ผมหันหลังแล้วทิ้งเลย มันไม่ใช่สไตล์ผม ผมเป็นคนกลาง พ่อเขาผมก็ด่า ทางนี้ก็รับฟังข้อเท็จจริง ถ้าดีแคลร์ได้ ผมก็ช่วย แต่จะมาบอกว่าตอนนี้เด็กอยู่ตรงกลาง ทางนี้ดูแลไม่ไหว ทางนั้นดูแลไม่ไหว แล้วไงต่อ ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวผมจัดการให้ ผมกัน จอมพลัง ดูแลเด็กมาเยอะแล้วครับ
พ่อจะทำยังไงต่อไป?
นาย ก. : เอาลูกกลับมาอยู่ด้วยที่สุรินทร์ ตอนอยู่กับผม เขาก็มีความสุขดี ไม่มีทำร้ายร่างกายตัวเอง
ผกก.บอกว่าจากการสอบประวัติ คุยกับแพทย์ แพทย์ยืนยันว่าเขาทำร้ายร่างกายตัวเองจริงๆ จะด้วยจากอาการของโรค หรือสิ่งเร้ารอบข้างก็ตอบไม่ได้?
นพ.วีระศักดิ์ : เด็กพิเศษต้องการการดูแลเป็นพิเศษ ถ้าบาดแผลเต็มตัวแบบนี้แสดงว่าไม่ได้ดูแลเป็นพิเศษ เด็กแต่ละคนที่เป็นเด็กพิเศษ แต่ละคนมีพฤติกรรมแตกต่างกัน ผู้ดูแลต้องดูแลใกล้ชิด โดยมีจิตแพทย์ นักจิตวิทยาคอยช่วย ครอบครัวต้องดูแลใกล้ชิดถึงทำให้เด็กกลับมาอยู่ในภาวะปกติ แล้วเหตุการณ์วันนี้แล้วจะไม่เกิดขึ้นอีก
อย่าคิดว่าเด็กออทิสติกอยู่ร่วมกับเราไม่ได้ เพื่อนผมหลายคนเป็นออทิสติก ได้รับการเอาใจใส่ดูแล จนมีความสามารถหลากหลาย อยู่ในสังคมได้?
กัน : เวลานี้ทุกคนช่วยกัน ถ้าผู้ใหญ่เถียงกัน ตีกัน เมื่อไหร่จะจบ
พระอาจารย์ว่ายังไง?
พระอาจารย์ : ตอนพ่อเขามารับ ตอนนั้นน้องอยู่กับหลวงพ่อในกุฏิ ตอนพ่อเขามารับ น้องเขาร้องไห้ ไม่อยากไป แล้วเขามาอยู่กับพระแล้ว พ่อมารับไปทำไม เขาบอกว่าหลวงตาช่วยผมด้วย เขาทำร้ายทุกอย่าง ผมหนีมา หนีมาได้ พ่อเลี้ยงเขาพูดว่ามึงไม่เคยตาย มึงอยากตายเหรอ เราก็ไม่รู้อะไรยังไง
มีคลิปที่คุณไปตามหา เขาบอกหลวงพ่อมั้ยเขาไม่อยากกลับ?
หงษ์ : ตอนแรกไปถามหลวงพ่อ ถามว่าลูกอยู่มั้ย หลวงพ่อบอกว่าไม่อยู่ เราก็วนไปจอดรอหน้าวัด ก็เป็นพี่เลี้ยงพระที่เขาดูแล ก็ถามพี่เลี้ยงว่าลูกอยู่ไหน เห็นหลวงพ่อบอกว่าไปแม็คโครไปซื้อกระเบื้องด้วยกัน แต่เขาบอกว่าไม่ได้ไป
หลวงพ่อบอกว่าน้องไม่อยากกลับ?
หงษ์ : แต่เขาอยู่ในความดูแลของหนู หนูก็ต้องเอากลับ
เด็กต้องกินยา ต้องพาไปหาหมอ เด็กไม่อยากหาหมอ ไม่อยากกินยา เลยอยากอยู่ที่วัด มองยังไง?
พระอาจารย์ : คิดว่าถ้ารักลูกจริง ลูกมาอยู่ตรงนี้สุขสบายแล้ว นิสัยก็ดี ขยันทำงาน ถ้ารักเขาจริง จะมายื้อเขาไปทำไม เอาเขาไปทรมานทำไม
ไปทรมานเรื่องอะไร หลวงพ่อรู้ข้อเท็จจริงทั้งหมดแล้วเหรอ?
พระอาจารย์ : เราแค่ดูจากข่าว ครั้งแรกเอาไปทีนึงแล้ว ครั้งที่สองก็มาอีก
แม่เขาเอาเด็กไปรักษาไม่ดีเหรอ?
พระอาจารย์ : ที่รพ.สุรินทร์ก็มี แล้วเป็นแม่ภาษาอะไรไม่ปกป้องลูกชายเลย กลัวอิทธิพลใคร
ตอนนี้ข่าวที่ออกมา ทางนี้ออกมายืนยันว่าไม่ได้ทำร้าย แม่เด็กเขาไปรับลูกต้องการเอากลับไปรักษา?
พระอาจารย์ : ลูกเขาบอกว่าไม่ใช่เลย เอาไปทำร้าย
กัน : ถ้าเด็กกลับไปอยู่ที่วัด หลวงพ่อยินดีให้การช่วยเหลือมั้ย
พระอาจารย์ : ก็ยินดี เขาอยู่ที่นี่ก็ขยันด้วย ไม่สร้างความเดือดร้อน ไม่ทำร้ายตัวเอง มีแต่พ่อเขามาตาม มาขู่ บอกว่ามึงอยากตายมั้ย
ตั้ง พ่อเลี้ยง : ใครจะไปขู่
ในคลิปเขามี เขาไม่ได้ขู่?
พระอาจารย์ : เด็กมันบอกทีหลัง
กัน : ถ้าน้องไปอยู่ที่โน่น หลวงพ่อพร้อมให้การช่วยเหลือ
พระอาจารย์ : พร้อม เขาจะได้มีอนาคต บวชเรียนต่อไป
คุณไม่คิดเอากลับมาดูแลเลยเหรอ?
หงษ์ : ถ้าไม่เจอแบบหนูจะไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
พ่อเอาไง พ่ออยากเอากลับไปดูแลเอง?
นาย ก. : ตรงนั้นปู่เขาอยู่อยู่แล้ว ไม่เป็นไร เขาดูแลปู่ด้วย ได้อยู่กับปู่ด้วย
พ่ออยู่ในเรือนจำนานมั้ย?
นาย ก. : 4 ปี มีคดีติดตัวนิดนึง ทางนี้ไปแจ้งความว่าผมมีคดีติดตัว
หงษ์ : ยักยอกทรัพย์กับพรากผู้เยาว์
นาย ก. : ไม่ได้พรากผู้เยาว์นะ
แม่ : โอเค กักขังเด็ก 17
กัน : แม่จะตัดลูกคนนี้ออกไปเลย ก็น่าจะไม่ดีกับเด็ก แม่อาจช่วยทางใดทางหนึ่ง เวลาจะเยียวยาทุกสิ่ง ลูกก็คือลูก วันนี้เรื่องเกิดขึ้น เราก็ต้องไปหาทางแก้ไขกัน ถ้ามีอะไรดีแคลร์มา เดี๋ยวผมช่วยประสานผกก.ได้ แต่เด็กคือหัวใจสำคัญที่สุดสำหรับเรื่องนี้
ธนกฤต : ระวังหน่อยคืออย่าให้เด็กไปเสพยา เพราะที่ได้ยินตอนแรก กลับไปเสพที่สุรินทร์ นั่นคือปัญหา
พ่อรู้มั้ย?
นาย ก. : ลูกบอกว่าไม่ได้เสพที่สุรินทร์ครับ