เมื่อวันที่ 22 ก.พ.67 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เฟซบุ๊ก Tawan Tantawan โพสต์คลิป และภาพ พร้อมข้อความระบุว่า...
ด่วน! ส่งตัว “ตะวัน” ถึง โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เรียบร้อยแล้ว
ก่อนหน้านั้น โพสต์ข้อความว่า...
บันทึกเยี่ยมตะวันแฟร้ง
วันที่22 กุมภาพันธ์ 2567
ตะวันน้ำหนัก 40
“ไม่ไหวแล้ว ทรมานมาก” หายใจแล้วเจ็บหน้าอก เมื่อคืนทรมานมากๆ นอนไม่ได้เลย ขนาดนอนยังเหนื่อย อยู่เฉยๆก็ทรมาน จะอ้วกแต่ไม่มีอะไรออกมา พะอืดพะอมตลอดเวลา เมื่อคืนความดันสูงมาก ค่าออกซิเจน95
ร้อนไปหมด ร้อนมากๆ ระหว่างเยี่ยมอยู่ ตะวันคายน้ำลายใส่ทิชชู่ น้ำลายมีลักษณะเหนียวหนืดเป็นฟองขาวๆ ไม่มีแรงจะทำอะไรแล้ว เสียงตะวันดูเหนื่อยและอ่อนล้า
-ตอนนี้ตะวันไม่ถ่ายแล้ว
-ฉี่ออกมาเเค่นิดเดียว
-ผอมจนเห็นกระดูกไหปลาร้า
-ช่วงหน้าอกเห็นกระดูกเป็นซี่ๆ
-หน้าตอบจนเห็นสันกราม
-ใต้ตาคล้ำ ผิวหน้าดูโทรมจนคล้ำ
-ปากแห้งแตกจนลอก
ฝากบอกแฟรงค์และพี่บุ้ง เราจะไม่ทิ้งกัน
“ต่อให้ย้ายไปโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ เจตจำนงค์ยังคงเหมือนเดิม”
ยืนยัน3ข้อเรียกร้อง
1.กระบวนการการยุติธรรม
2.ต้องไม่มีคนติดคุกเพราะเห็นต่างอีก
3.ประเทศไทยไม่ควรได้เป็นคณะมนตรีสิทธิมนุษยชน
ยืนยันไม่รับการรักษา
ยืนยันอดน้ำและอาหารเช่นเดิม
แฟรงค์
“มันทรมานมาก ผมเหนื่อยมาก ผมเกือบยอมแพ้” อยากนอนมากแต่นอนไม่ได้ นอนอยู่เฉยๆยังทรมาน ทุกครั้งก่อนนอนผมต้องใช้เครื่องให้ออกซิเจนผ่านทางจมูก แต่ต่อให้ใช้เครื่องช่วยหายใจผมก็ยังนอนไม่ได้อยู่ดี เพราะมันเครียด และเป็นห่วงตะวันมาก
เมื่อเช้าแฟรงค์อ้วกออกมาเป็นน้ำย่อย พะอืดพะอมตลอดเวลา คอแห้งผาก แฟรงค์หายใจอย่างยากลำบาก
หมอบอกผลเลือดของแฟรงค์น่าเป็นห่วงมาก
มี2อย่างที่มีค่าต่ำ
-ค่าคีโตนอยู่ในระดับอันตราย
-ระดับน้ำตาลในเลือด 60
-ไม่ถ่าย
-ฉี่ได้250ml
-ความดันปรกติ
-หน้าตอบจนเห็นสันกราม
-ช่วงตาโบ๋จนเห็นเป็นโครงกระโหลก
-เห็นไหปลาร้าและซี่โครงชัดมาก
-ปากแห้งแตกจนลอก
-ตัดผมเกรียน
ฝากบอกตะวันว่า จะสู้ต่อไป ไม่เป็นไร จะอยู่เคียงข้างเสมอ
ขอให้จำวันที่เราสู้อยู่บนรถด้วยกัน ถึงมันจะเหนื่อยและท้อบ้าง ก็จะสู้ต่อไป
“สัญญาต้องเป็นสัญญา”
และต่อด้วยข้อความว่า... ด่วน!!! นำตัว “ตะวัน” ส่งโรงพยาบาลธรรมศาสตร์
เวลา 14:30 น. ขณะกำลังรอเข้าเยี่ยม เพื่อนได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลราชทัณฑ์ว่าได้มีการส่งตัวตะวันไปที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์แล้ว สอบถามไม่ทราบว่าส่งไปเมื่อเวลาใดหลัง 12.00 น.
ขอให้ตะวันปลอดภัย หายใจเข้าไว้
