ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต โพสต์ภาพพร้อมร่ายกลอน ผ่านเฟซบุ๊ก ความว่า...
ขอพรที่วัดกุยหยวน
๏ ผู้รอเวลาย่อมเสียเวลา*
อวิชชาฝังไว้ไร้เหตุผล
มีไม่พอก็ทุกข์ไว้เต็มใจตน
รวยมากล้นยังไม่พอเพราะไม่มี
๏ สระน้ำใสเงาซ้อนสะท้อนจิต
ยื่นครุ่นคิดแอ่งอารมณ์ข่มใจนี่
สุขทางโลกพันธนาทั้งตาปี
ว่างเปล่าที่เริ่มต้นบนการพบ
๏ ภาพสะท้อนอารมณ์ห่มจิตอยู่
สติกำหนดรู้อยู่บรรจบ
ต้องพลัดพรากจากไปในคำรบ
ไม่หลีกหลบซ่อนเร้นย่อมเป็นจริง
๏ ก้อนศิลาหนักแรงเพราะแกร่งก้อน
ถ้าขวัญอ่อนขลาดผวาล้าทุกสิ่ง
คนหนักแน่นไม่อ่อนไหวใครติติง
สำคัญยิ่งทุกก้าวมั่นอย่างมั่นใจ
๏ จิตเห็นจิตนิโรธไร้โศกสุข
เข้าใจทุกข์หนามแหลมย่อมแจ่มใส
รู้เท่าทันเหมือนเพื่อนคอยเตือนภัย
สำรวจตนรู้ไว้ให้ครุ่นคิด
๏ กราบขอพรสงบสงัดวัดกุยหยวน
ย้อนทบทวนถึงธรรมอันไพสิฐ
ถึงรสคำสอนไว้ให้ชีวิต
ด้วยดวงจิตวรคุณอบอุ่นธรรม๚
มหา สุรารินทร์
เริ่มฤดูหนาวยามสาย ๆ 21 ตุลาคม 2566 วัดกุยหยวน เขตอู่ชาง นครอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์
*ปรารภธรรม พระราชวรคุณ (สมศักดิ์ ปณฺฑิโต) อดีตเจ้าอาวาสวัดบูรพาราม พระอารามหลวงเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดสุรินทร์ ผู้มีพระคุณยิ่งของผู้เขียนที่ชุบเลี้ยงมาแต่วัยเยาว์จนเติบโต/วัดกุยหยวน วัดเก่าแก่คู่บ้านเมืองนครอู่ฮั่น มีวิหารพระอรหันต์ 500 องค์ที่สะท้อนอารมณ์ความรู้สึกของปุถุชน เมื่อครั้งอุทกภัยใหญ่ สภาพพระอรหันต์ไม่มีร่องรอยเสียหาย แต่อย่างใด เหมือนจิตที่หนักแน่นไม่สะดุ้งสะเทือนต่อกิเลสนั่นเอง
ขอบคุณ:เพจเฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต