สตูล "หามเริน" วิถีโบราณทางชายแดนใต้ หาชมยาก    

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายธีระพงษ์ คุ่มเคี่ยม นายอำเภอละงู นำจิตอาสา และกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ที่ 2  ตำบลเขาขาว อำเภอละงู จังหวัดสตูล ในกิจกรรม จิตอาสา  “หามเริน” ในโครงการบ้านห่วงใยจากใจ GLO  โดยพร้อมใจกันมีประชาชน ในพื้นที่รวมเกือบ 100 คน ช่วยกัน”หามเริน” ในกับนายดลยาสะ  เตี๋ยเล็ก อายุ 50 ปี บ้านเลขที่167 หมู่ 2 ตำบลเขาขาว อำเภอละงู จังหวัดสตูล  ซึ่งเป็นบุคคลพิการทางสายตา  ที่มีอยู่อาศัยไม่มั่นคงถาวร และเป็นคนจน และแก้ปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนในระบบ  TPMAP  จำนวน 1 หลัง (ได้งบมาสร้างบ้านที่อยู่อาศัยใหม่อย่างมั่นคงจากงบประมาณ  200,000 บาท)  จากงบประมาณที่ได้มาจากสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล

     

โดยบ้านหลังนี้ได้งบประมาณจากการสร้างบ้านหลังใหม่ ซึ่งมีบ้านหลังเก่าอยู่ และเจ้าของบ้านต้องการจะอนุรักษ์บ้านหลังเก่าที่อาศัยอยู่มาตั่งแต่เด็ก ดังนั้นจึงได้ทำการหาจิตอาสา ช่วยกัน ”หามเริน “  และถือว่าเป็นการอนุรักษ์ ประเพณีวัฒธรรมทางภาคใต้  คือการ ”  หามเริน “ที่ หาดูได้ยากในยุคปัจจุบัน    หามเรินยกเคลื่อนย้ายออกไปจุดเก่า เพียง 50 เมตรเท่านั้น

นายธีระพงษ์  คุ่มเคี่ยม นายอำเภอละงู กล่าวว่า  “หามเริน”    การหามเริน เป็นประเพณีทีหาดูได้ยากในยุคนี้ เพราะมีการสร้างบ้านแบบใหม่ เหลือบ้านยกพื้นที่มีน้อยเพียงไม่กี่หลัง  และวันนี้การทำกิจกรรมจิตอาสา หามเริน นอกจากช่วยเหลือชาวบ้าน ยังสืบสานประเพณีแบบโบราณอีกด้วย 

    สำหรับการย้ายบ้านเดิมไปอยู่ในที่ใหม่ โดยไม่ได้ทำลายโครงสร้างบ้านเดิม โดยสมัยก่อนนั้นการสร้างบ้านเรือนจะสร้างบ้านไม้และตั้งอยู่บนตีนเสา ซึ่งในยุคก่อนไม่มีการยึดด้วยอุปกรณ์ใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะตัวบ้านมีน้ำหนักมากพอที่จะไม่ทำให้บ้านโค่นหรือปลิวเมื่อลมแรง

     เมื่อเคลื่อนย้ายบ้านไปจนถึงที่ตั้งแล้วก็จะยกบ้านขึ้นไว้เหนือตีนเสาที่เตรียมไว้เป็นอันเสร็จสิ้นการหามเริน ส่วนการมุงหลังคา กั้นฝา ปูพื้นนั้น จะเป็นหน้าที่ของเจ้าของบ้านที่จะดำเนินการในขั้นตอนต่อไป หลังจากนั้นก็จะมีการเลี้ยงดูปูเสื่อกันอย่างเต็มที่มีทั้งข้าวปลาอาหาร เหล้ายาปลาปิ้ง ที่เจ้าของบ้านเตรียมไว้บริการ โดยไม่มีค่าตอบแทนแต่อย่างใด เป็นการช่วยเหลือพึ่งพากันในชุมชนที่นับวันจะมีให้เห็นน้อยลงทุกที พวกเราที่เป็นเด็ก ๆ ก็พลอยอิ่มหนำสำราญไปกับข้าวปลาอาหารและขนมหวาน ส่วนใหญ่จะเป็นลอดช่องเขียว หรือลอดช่องสิงคโปร์ ช่างหวานฉ่ำชื่นใจดีแท้ ( ในยุคสมัยก่อน )

สำหรับการหามเริน นั้น จะใช้ไม้ไผ่ที่มีขนาดยาวใหญ่ หลายกระบอกสอดใต้ถุงบ้านผูกมัดด้วยเชือกที่แน่นหนา จากนั้นใช้กำลังยกแบกหามเคลื่อนย้ายไปไว้อีกจุดหนึ่ง