สวัสดิการสังคม

ความพยายามของรัฐบาลในการสงเคาระห์ช่วยเหลือคนยากจนเริ่มต้นมาถุกทางแล้ว นั่นคือการสำรวจกลุ่มคนยากจนที่สมควรช่วยเหลือให้ชัดเจน และให้สิทธิ์รับความช่วยเหลือได้ตรงเป้าหมาย ความช่วยเหลือในระยะเริ่มต้นนี้ แม้จะยังมีเฉพาะค่าเดินทางและการซื้อสินค้าในร้านธงฟ้า ซึ่งในระยะแรกเริ่มก้อาจจะยังมีปัญหาความไม่สะดวก ความไม่ทั่วถึง แต่ก็ขอให้กำลังใจรัฐบาลแก้ไขปรับรุงให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ การช่วยเหลือคนยากจนอย่างที่เรียหว่ารัฐสวัสดิการนั้น ข้อจำกัดสำคัญประการแรกก็คือ “รายได้ของรัฐ” รัฐจะให้สวัสดารแก่พลเมืองได้ตามระดับรายได้ของรัฐเท่านั้น จากบทเรียนในหลาย ๆ ประเทศ คือเรื่องบทเรียนที่ “รัฐ” แบกรับภาระไว้ใหญ่โตเกินไป ทำให้องค์กรของรัฐขบสบออกอย่างไม่มีจุดจบ รายจ่ายของรัฐที่ใหญ่โตมหึมาขึ้นเรื่อย ๆ นั้น ก็สูงตามไปด้วยเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่รัฐจะแบกรับต่อไปไม่ไหว ในความหมายกว้าง สวัสดิการสังคม (Social Welfare) หมายถึง ระบบการจัดบริการทางสังคมซึ่งเกี่ยวกับการป้องกัน การแก้ไขปัญหา การพัฒนา และการส่งเสริมความมั่นคงทางสังคม เพื่อตอบสนองความจำเป็นขั้นพื้นฐานของประชาชน ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีและพึ่งตนเองได้อย่างทั่วถึง เหมาะสม เป็นธรรม และให้เป็นไปตามมาตรฐาน ทั้งทางด้านการศึกษา สุขภาพอนามัย ที่อยู่อาศัย การทำงานและการมีรายได้ กีฬาและนันทนาการ กระบวนการยุติกรรม และบริการทางสังคมทั่วไป โดยคำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิที่ประชาชนจะต้องได้รับ และการมีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการสังคมทุกระดับ จากคำนิยาม(ในความหมายกว้าง) แสดงให้เห็นถึงระดับของการจัดสวัสดิการ ว่ามีหลายระดับ จากระดับป้องกัน แก้ไข พัฒนา และส่งเสริม ดังนั้น การจัดสวัสดิการจึงมีความรอบด้าน หลากหลาย ทำให้บริการที่จัดให้มีนั้น ต้องมีอย่าง “ครบวงจร” หรือเป็นองค์รวม (Holistic) และเป็นรูปธรรมนั้น จึงไม่ใช่เรื่องง่าย สวัสดิการสังคมมิได้จำกัดแคบอยู่เพียงเรื่องการสังคมสงเคราะห์ ช่วยเหลืออุ้มชูคนยากไร้ คนที่ประสบความเดือดร้อนเท่านั้น การสังคมสงเคราะห์ การช่วยเหลือเกี่ยวกับความเดือดร้อนเฉพาะหน้า เป็นเพียงส่วนหนึ่งของงานสวัสดิการสังคมเท่านั้น ส่วนที่สำคัญยิ่งกว่างานสังคมสงเคราะห์ก็คือ งานสร้างความมั่นคงในสังคม อันเป็นก่นหลักของสวัสดิการสังคม สังคมจะสงบอยู่เย็นเป็นสุข ด้วยเพราะมีสวัสดิการสังคมที่ดี งานสวัสดิการสังคมจึงต้องสร้างความเข้มแข็งให้กับฐานะทางเศรษฐกิจของพลเมืองอย่างแท้จริง งานสวัสดิการสังคมมิใช่งานบุญเทกระจาด หากแต่เป็นการสร้างความเข้มแข็งให้พลเมืองมีฐานะเศรษฐกิจดีพอที่จะเอื้ออาทรทำบุญให้กับผู้อื่นได้ด้วย ปัจจัยพื้นฐานสำหรับที่สำคัญคือเศรษฐทรัพย์ของแผ่นดิน ！ รัฐที่จะสร้างสวัสดิการสังคมให้ดีได้ จำเป็นต้องสร้างเศรษฐทรัพย์ของรัฐให้มั่งมี การที่รัฐบาลมีนโยบายสวัสดิการสังคมที่ดี ๆ นั้น เป็นเรื่องดี แต่รัฐบาลก็ต้องประเมินเศรษฐทรัพย์ของแผ่นดินอย่างถูกต้อง มีวินัยทางการคลัง และดำเนินการอย่างสมดุลกับรายได้ของรัฐไทย