อำนาจต่อรอง

เสือตัวที่ 6

กระบวนการต่อสู้ของฝ่ายขบวนการต่อต้านรัฐยังคงดำเนินไปอย่างคงเส้นคงวาด้วยความเข้มข้นโดยมีเป้าประสงค์ระดับยุทธศาสตร์ประการเดียวอย่างเหนียวแน่นตลอดมานั่นคือ อิสระในการปกครองกันเองในพื้นที่ แม้ว่าจะมีรูปแบบของการต่อสู้เชิงกลยุทธ์ที่พลิกพลิ้วแตกต่างไปตามแต่สถานการณ์ที่เอื้ออำนวย หากแต่ยังคงเป้าหมายระดับยุทธศาสตร์ที่ต้องการอิสระในการอยู่กันเองตามแบบที่กลุ่มคนในพื้นที่ต้องการ ซึ่งนักความมั่นคงทั้งหลายจะต้องไม่ติดกับทางความคิดเดิมๆ ทั้งกลยุทธ์ในการต่อสู้และเป้าหมายระดับยุทธศาสตร์ที่แท้จริงของคนระดับนำในขบวนการที่เต็มไปด้วยความลุ่มลึกซ่อนเงื่อนและต้องวิเคราะห์กันหลายชั้นเลยทีเดียว ด้วยท่วงทีของการปฏิบัติการเชิงกลยุทธ์ที่มีจังหวะก้าวของการ ก่อเหตุในแต่ละห้วงเวลา ล้วนเป็นโจทย์ซ้อนโจทย์ที่นักคิดฝ่ายรัฐจะต้องร่วมกันวิเคราะห์ให้ถึงแก่นอย่างไม่ง่ายนัก

กรณีการปฏิบัติการเชิงกลยุทธ์ในแต่ละครั้งโดยเฉพาะในห้วงหลังๆ ที่มีเป้าหมายระดับยุทธการเพื่อเพิ่มอำนาจในการต่อรองของกระบวนการพูดคุยสันติสุขที่ฝ่ายรัฐกล่าวขานในขณะที่ฝ่ายขบวนการร้ายแห่งนี้เรียกกระบวนการนี้ว่า กระบวนการเจรจาสันติภาพนั้น ไม่ใช่การก่อเหตุรุนแรงที่มีเป้าประสงค์ทางยุทธการที่ต้องการแสดงให้ประชาคมโลกเห็นถึงความขัดแย้งด้วยอาวุธระหว่างคนในพื้นที่กับฝ่ายรัฐเฉกเช่นแต่ครั้งก่อน และไม่ใช่การก่อความไม่สงบด้วยอาวุธและความรุนแรงที่มุ่งประสงค์จะสร้างสถานการณ์ให้ประชาคมโลกเข้ามาแทรกแซงเพื่อบังคับให้เกิดสันติภาพเฉกเช่นกรณีของติมอร์-เลสเตในครั้งก่อนอีกต่อไป เพราะสถานการณ์กรณีของติมอร์-เลสเตนั้น แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับรัฐไทยด้วยฝ่ายความมั่นคงของรัฐไทยได้ถอดบทเรียนในกรณีดังกล่าวได้อย่างชาญฉลาด จนทำให้การก่อความไม่สงบด้วยอาวุธอย่างรุนแรงในพื้นที่ปลายด้ามขวานไม่สามารถเดินไปถึงจุดนั้นตามประสงค์ของขบวนการร้ายแห่งนี้ได้

หากแต่การขับเคลื่อนการต่อสู้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเชิงยุทธศาสตร์นั่นคือการปกครองกันเองในพื้นที่ ก็ยังคงดำเนินต่อไปอย่างเข้มข้นในรูปแบบที่เปลี่ยนไป ด้วยการบ่มเพาะต่อเติมความคิดความเชื่อในทุกมิติของสังคมแห่งนี้ที่มีความแนบเนียนมากขึ้นด้วยการสั่งสมเพิ่มพูนความคิดความเชื่อที่เห็นต่างกับคนส่วนอื่นของประเทศให้เกิดขึ้นกับคนในพื้นที่แห่งนี้รุ่นแล้วรุ่นเล่าอย่างเป็นระบบ ด้วยการสร้างกิจกรรมที่ซ่อนปนไปด้วยการสร้างอัตลักษณ์เฉพาะพื้นที่ที่มีรากเหง้ามาจากการสร้างความแปลกแยกทางประวัติศาสตร์และชาติพันธุ์ที่สายตาจากมุมมองปกติธรรมดาทั่วไปจะหยั่งลึกได้ อาทิ กิจกรรมของเยาวชนชายหาดสายบุรีที่เดินพาเหรดแห่ช้างจำลองจารีตประเพณีสมัยปาตานีเป็นรัฐอิสระปกครองด้วยระบบสุลต่านในอดีต เพื่อต้องการจะสะท้อนถึงอัตลักษณ์ความเป็นตัวตนเฉพาะกลุ่มของผู้คนในพื้นที่ปาตานีสู่ผู้คนในยุคปัจจุบัน โดยกิจกรรมในลักษณะนี้ มุ่งตอกย้ำให้คนในพื้นที่คงความตระหนักในรากเหง้าที่มาของกลุ่มตนและขณะเดียวกันก็ต้องการให้สังคมภายนอกพื้นที่ให้การยอมรับซึ่งงานมหกรรมครั้งนี้เป็นความร่วมมือกันของสี่พลังประสาน จากหนึ่งคือองค์กรภาคประชาสังคมที่มีอยู่มากมายในพื้นที่ สองคือพลังคณะกรรมการอิสลามประจำจังหวัดยะลา ซึ่งมีประธานเป็นบิดาของอุสตาสสุกรี ฮารี ประธานกลุ่มมารา สามคือพรรคการเมืองบางพรรคในสภาฯ ที่มีความเชื่อมโยงกับการขับเคลื่อนการต่อสู้ในระดับชาติผ่านระบบรัฐสภา และสี่คือพลังจากองค์กรชมรมกำนันผู้ใหญ่บ้านทั้ง 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้อันเป็นองค์กรที่ทรงพลังยิ่งในการขับเคลื่อนในระดับท้องถิ่นที่สั่งสมกำลังแนวร่วมในพื้นที่ร่วมขับเคลื่อนการต่อสู้กับรัฐเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม

ปฏิบัติการโจมตีด้วยอาวุธเป้าหมายทางทหารหลายครั้งหลายหน ไม่ว่าจะเป็นฐานปฏิบัติการของตำรวจน้ำที่ อ.ตากใบ จ.นราธิวาส เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2565 ก็ดี เหตุระเบิดด้วยกับระเบิดแบบเหยียบและตามด้วยระเบิดแสวงเครื่อง เป็นเหตุให้ทหารพรานเสียชีวิตหนึ่งนาย ชาวบ้านผู้หญิงไทยพุทธขาขาด 2 ข้าง ที่ อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 2565 ก็ดี และล่าสุดคือเหตุวางเพลิงและระเบิดปั๊มน้ำมัน ร้านเซเว่นอีเลฟเว่น และมินิบิ๊กซี 17 จุด ในวันที่ 17 สิงหาคม 2565 ซึ่งตรงกับวันครบรอบได้รับเอกราชของประเทศอินโดนีเซียจากฮอลันดาก็ดี ล้วนมีเป้าประสงค์ระดับยุทธการเพื่อแสดงออกถึงศักยภาพของกองกำลังติดอาวุธของขบวนการร้ายแห่งนี้ที่ไม่เคยลดน้อยถอยลงแต่อย่างใด และเป็นความต้องการส่งสัญญาณให้ฝ่ายรัฐเห็นว่า กลุ่มของพวกเขาไม่ว่าจะเป็น BRN หรือPULO และกลุ่มอื่นๆ ยังมุ่งมั่นที่จะเดินหน้าต่อไปยังเป้าหมายเชิงยุทธศาสตร์ของขบวนการอันเป็นเป้าหมายเดียวกันนั่นคืออิสระในการปกครองกันเองของคนในพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใดที่อาจไม่ใช่รัฐเอกราชโดยสมบูรณ์ตามคำนิยามของประชาคมโลก

หากแต่ว่าการโจมตีก่อความรุนแรงหลายครั้งที่ผ่านมาในช่วงหลังมานี้ นอกจากนั้นยังมีเป้าประสงค์เพื่อทำลายเศรษฐกิจ ทำให้ระบบเศรษฐกิจเสียหาย และลดความน่าเชื่อถือของรัฐ เพื่อให้เห็นว่าฝ่ายความมั่นคงดูแลความปลอดภัยให้ไม่ได้ แม้จะเป็นเขตเมือง หรือร้านสะดวกซื้อที่มีคนเข้า-ออกพลุกพล่าน เปิดบริการ 24 ชั่วโมงก็ตามรวมทั้งการแสดงให้เห็นว่ากลุ่มขบวนการแห่งนี้ ยังมีศักยภาพในการต่อสู้ด้วยอาวุธอย่างเข้มแข็งในทุกโอกาสทุกพื้นที่ที่ต้องการลงมือได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งที่ฝ่ายความมั่นคงของรัฐยากที่จะต่อกรได้ และที่สำคัญคือเป้าหมายระดับยุทธการในพื้นที่ที่แท้ที่ปฏิบัติการโจมตีของกองกำลังติดอาวุธการโจมตีในพื้นที่เศรษฐกิจ ชุมชน และเขตเมือง หลายครั้งในห้วงหลังมานี้ ก็เพื่อสร้างอำนาจต่อรองที่เหนือกว่าฝ่ายรัฐบนโต๊ะพูดคุยเพื่อสันติสุข ที่ต้องมีผลสุดท้ายไปในแนวทางที่ขบวนการแห่งนี้ต้องการ