ชัยวัฒน์ สุรวิชัย
ลูกหลานเหลน คือ ประวัติศาสตร์ของวงศ์ตระกูล 1. ทวด ปู่ พ่อ จึงต้องมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ ตั้งแต่การเลือกคู่ การก่อเกิด การเรียน การเติบโต “ ปู่ดี – พ่อดี - ลูกดี “ยังไม่ครบสมบูรณ์ ต้องดูแลเลี้ยงดูให้ “ หลาน เหลน “ ดีด้วย นี่ นอกจากเป็นหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์แล้ว ยังเป็นภารกิจทางสายเลือดและจิตวิญญาณ
ป๋าบุญช่วย ( คือพ่อของปู่จิ๊บ ) มอบสิ่งที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งให้ปู้จิ๊บ “ป๋าไม่มีอะไรจะให้ นอกจากการศึกษา อยากจะเรียนอะไร เรียนได้เต็มที่ ป๋าจะส่งให้ลูกได้เรียนตามตั้งใจ “ปู่จิ๊บ ได้เรียนที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในจังหวัดลำปางง คือ รร. อรุโณทัย และ รร. อัสสัมชัญลำปาง โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาฯที่ดีที่สุดของประเทศ คือ รร.เตรียมอุดมพญาไท และคณะวิศวจุฬาฯ
ความจริง ป๋าได้ให้ลุกๆมากมายเป็นร้อยเท่าพันทวี คือ : ป๋า ได้เลือกคุณแม่บุญจันทร์ “ลูกสาวของก๋งและยาย เฮวอินปี มาเป็นภรรยา และเป็นแม่ของลูกๆ 6 คน เช่นเดียวกัน คุณแม่( คุณย่าทวด ) ได้ให้ความรักแก่ป๋า และร่วมกันเลี้ยงลูก มาด้วยความรัก ความรู้ ฯทั้งจิตใจและการปฏิบัติ ทำงานกันอย่างหนัก ทั้งการหาเงินให้ลูกเรียน งานบ้าน ฯ เป็นแบบอย่างที่ดีที่สุด แม้งานหนักสุดๆ แต่ป๋าและแม่ ก็สุขใจ ที่ลูกๆเป็นคนดี ของพ่อแม่ ญาติพี่น้อง ครู ชุมชน-บ้านเมือง
สิ่งสำคัญที่สุด ที่ลูกๆได้นำติดตัวมา คือ “ คำสอนและ อัฐิของป๋าแม่ “ และนามสกุล “ สุรวิชัย “ที่บรรพบุรุษคือ ปู่ทวด ที่มาจากเมืองจีน เข้ามาเมืองไทยในฐานะพ่อค้า และได้รับศักดินา 500 ไร่ได้รับบรรดาศักดิ์ เป็น “ ขุนวิชัยวานิช “ ซึ่งเป็นที่มาของนามสกุล “ สุรวิชัย “ เราต้องคิดดีทำดี ต่อตนเอง ครอบครัวพี่น้อง คนอื่น ชุมน และบ้านเมือง ตามแบบอย่างที่ดีของบรรพบุรุษ ทำให้ทุกคนที่มาก่อนเรา และให้เรามาทุกอย่าง” ความรัก ความเชื่อมั่น” มีความสุขจากการทำดี ของเรา ปู่จิ๊บ ก็เหนื่อยพอดู เพราะต้องมาเริ่มต้นงานใหม่ หลังจากใช้ชีวิตตามอุดมคติ แม้ไม่สำเร็จแต่ภูมิใจ แต่ก็น้อยกว่าย่าจุก ที่ต้องทำงานหนักและที่สำคัญกว่า คือ การเลี้ยงลูก และการให้ความรักต่อลูกๆ ปู่ย่าทวด ให้ความเชื่อมั่นลูกๆ ในเรื่องการเรียน การทำงาน การทำงานเพื่อบ้านเมือง และการมีคู่ครองฯ ซึ่งปู่และพี่น้อง ก็ไม่ได้ทำให้ทวดผิดหวัง จากการที่ปู่มีลูกที่ดีทั้งสองพี่น้อง คือ “ ลุงเจี๊ยบและพ่อโจ๊ก “ย่าจุกและปู่จิ๊บ ก็ได้เดินตามรอยของพ่อแม่ “ เลี้ยงลูกทั้งสองด้วยความรัก หัวใจและ อุดมคติ “พาลูกวัย 7-8 ขวบ ไปร่วมการชุมนุมฝ่ายประชาชน ที่สนามหลวง คราวเหตุการณ์ 17 พฤษภา 2535 และอีกหลายครั้งหลายคราวในเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ประชาชน เพื่อรับรู้ซึมซับการต่อสู้แห่งธรรม และเมื่อมีโอกาส ก็ได้เล่าประวัติศาสตร์ของตระกูล และเหตุแห่งธรรมที่ปู่จิ๊บได้ทำตามอุดมคติให้ฟัง เพราะ “ ลูกหลาน คือ ประวัติศาสตร์แห่งวงศ์ตระกูลและสายโลหิตของบรรพบุรุษ “เมื่อเรียนจบ ทำงาน ก็มอบทุนและสมบัติเล็กน้อย ให้ไปตั้งตัว เริ่มสร้างฐานะและความดีงามต่อ ได้ทำหน้าที่หลักของพ่อแม่ จากเรียน ทำงาน จนถึงการแต่งงานกับความรักของหนุ่มสาว
2. ลูกเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ : ปู่ย่า เป็นผู้สนับสนุนต่อไป ก็เป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของลูกที่จะกำเนิดหลาน และเลี้ยงดูให้เป็นคนดีสืบทอดต่อไป พ่อโจ๊กแม่โน้ต ก็ได้ใช้ความรักของสามีภรรยา ก่อกำเนิด “ หลานน้ำผึ้ง “ ด้วยรักและผูกพัน เป็นของขวัญที่วิเศษ เป็นหลานคนแรกย่าจุกปู่จิ๊บ และ ตระกูลสุรวิชัย และนามวงศ์ ปู่จิ๊บย่าจุก มีแต่ลูกชายที่หล่อเหลาไม่แพ้กัน 2 คน จึงคุ้นเคยแต่ลูกชาย แต่เมื่อหลานน้ำผึ้ง กำเนิดขึ้น เติบโต เรียนรู้ ส่งเสียง ตั้งคำถาม และทำอะไรมากมายแบบ ผู้หญิง จึงเป็นความแปลกใหม่ ที่น่ารักงดงาม ไปอีกแบบหนึ่ง สร้างความตื่นเต้น ความสุขให้ไม่น้อยเลย ปู่จิ๊บ เมื่อเปรียบเทียบ การเลี้ยงลูก ก็เทียบไม่เท่า ทวดบุญช่วย-บุญจันทร์ ที่เลี้ยงลูกถึง 6 คน และเทียบไม่ติดกับ “ พ่อโจ๊ก “ (แม่โน้ต ) ที่เลี้ยงดูแลและฟูมฟัก “ หลานน้ำผึ้ง “ ปู่แค่ได้ให้ประสบการณ์ ในฐานะผู้ผ่านมาก่อน ในฐานะพ่อแม่ และการเข้าใจหลักการครองคู่ที่ดี พ่อโจ๊กแม่โน้ต ให้การศึกษาเล่าเรียนในขั้นแรกเริ่มของการเรียนรู้ ได้ค่อนข้างครบถ้วน ทั้งตัวหลักสูตรจากโรงเรียนนานาชาติที่ดีเด่น และการศึกษาเรียนรู้นอกโรงเรียนและประสบการณ์ชีวิต ซึ่งส่วนหนึ่ง ปู่อาจจะให้การสนับสนุน อีกส่วนหนึ่งจากเพื่อนที่แสนดีของปู่ ที่ต้องการสนับสนุนคนดีฯ ปู่ย่า ลุงเจี๊ยบป้าเฟรินท์ และญาติพี่น้อง ก็คงจะช่วยดูแลในบางเรื่อง อยู่ภายนอก
งานหลักและด้านหลัก ก็อยู่ที่พ่อโจ๊กแม่โน้ต ที่จะสร้างลูก ( หลานน้ำผึ้ง ) ให้ดีที่สุด ทั้งการเรียน และการใช้ชีวิต ในการเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ หลานที่ดีของปู่ย่าญาติพี่น้อง และที่สำคัญ การเป็นแบบย่างที่ดีให้ลูก ด้วยความรักเข้าใจอภัยกันของพ่อแม่ ที่ยาวนานตลอดชีวิต คงไม่ยาก แต่ไม่ง่าย เพราะงานที่ยาวนานไปตลอด จนกว่า “ หลานน้ำผึ้ง “ จะไปสร้างครอบครัวต่อไปสมบัติที่มีค่ามากที่สุดที่ปู่จิ๊บจะมอบให้หลานน้ำผึ้งและเยาวชนไทยอนาคตของประเทศ
ทวดบุญช่วย : “ ให้การศึกษา และแบบอย่างแห่งการมีน้ำใจต่อญาติพี่น้องและทุกคน “ทวดบุญจันทร์ : ให้ความรักและทุกอย่างทั้งชีวิตและจิตใจ ที่ให้ลูกทุกอย่างเอาลูกมาก่อนตัวเอง ย่าจุก : ให้ความรักลูก ความเก่ง ความมีน้ำใจ ที่ต่อมายังหลานน้ำผึ้ง เป็นหลานรักของย่า แล้วปู่จิ๊บ จะให้อะไรที่ดีสุดแก่หลานน้ำผึ้งเล่า ? จากความรู้ ประสบการณ์ การเข้าใจชีวิตของพ่อแม่ผู้คน และสังคม มาตลอดเวลาอันยาวนาน
เรื่องที่สำคัญ สำหรับ “ การครองตนให้เป็นคนคิดดีทำดี ต่อตนเองและผู้อื่นได้ “ คือ
1. การศึกษาเรียนรู้ชีวิตของ การเป็นคนดีคิดดีทำดี ต่อตัวเอง พ่อแม่ ญาติพี่น้อง คนอื่น ชุมชนและสังคม
ทั้งการรู้จักการรักษาสุขภาพของตนเองให้แข็งแรงเสมอ รวมทั้งความคิดจิตใจของตนเอง
2. การพึ่งตนเอง เพื่อความเป็นอิสระเสรี ในการครองตนดำรงชีพได้ด้วยการยืนอยู่บนลำแข็งของตน
3. ความรัก ปรารถนาดี การเคารพนับถือ การกตัญญูรู้คุณ ต่อพ่อแม่ พี่น้องและญาติ ครูบาอาจารย์
4. การมี (แสวงหา) เพื่อนมิตรที่ดี ด้วยการให้รัก ความจริงใจและจริงจังต่อ ความเป็นเพื่อน
5. การให้ความสำคัญต่อความคิดที่ดีที่ถูกต้องของตน โดยการทุ่มเทเอาใจจดจ่อต่อการศึกษาการเรียนรู้
หลักคิดสำคัญ ที่จะช่วยให้เรามีความคิดที่ดีถูกต้องในการครองชีวิต คือ หลักธรรมของพุทธศาสนา หลักคิดที่มีเหตุผลแบบวิทยาศาสตร์ หลักคิดแบบวิศวกรรมศาสตร์ ฯลฯ
6. การใช้สติปัญญา แสวงหาความจริง โดยการคิด ทำ สรุป แก้ไข ปรับปรุงให้ดีขึ้น
7. การทำงานที่สุจริต ศึกษาให้เข้าใจงานและส่วนที่เกี่ยวข้อง ให้รู้จริงทำได้ พัฒนาได้
ด้วยความซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา มุมานะ ขยัน อดทน ฟันฝ่าอุปสรรคด้วยความเพียร
8. การให้ความสำคัญต่อการเรียนรู้และแสวงหาอุดมคติที่ดีงาม ที่เป็นจริง ปฏิบัติได้
9. การเป็นคนดีของสังคม และช่วยเหลือ ตอบแทนบุญคุณ รักษา ปกป้องบ้านเมือง ในยามมีภัย
10. ทำสิ่งที่ตนเองรัก ให้เป็นประโยชน์ โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้แก่คนอื่นและสังคม
ดอกไม้จะบาน คำร้อง จิระนันท์ พิตรปรีชา ทำนอง ดร.วีรพจน์ ลือประสิทธิ์สกุล
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ
สีขาว หนุ่มสาวจะใฝ่ แน่วแน่แก้ไข จุดไฟศรัทธา
เรียนรู้ต่อสู้มายา ก้าวไปข้างหน้า เข้าหามวลชน
ชีวิต อุทิศยอมตน ฝ่าความสับสน เพื่อผลประชา
ดอกไม้ บานให้คุณค่า จงบานช้าช้า แต่ว่ายั่งยืน
ที่นี่ และที่อื่นอื่น ดอกไม้สดชื่น ยื่นให้มวลชน
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ
สีขาว หนุ่มสาวจะใฝ่ แน่วแน่แก้ไข จุดไฟศรัทธา
เรียนรู้ต่อสู้มายา ก้าวไปข้างหน้า เข้าหามวลชน
ชีวิต อุทิศยอมตน ฝ่าความสับสน เพื่อผลประชา
ดอกไม้ บานให้คุณค่า จงบานช้าช้า แต่ว่ายั่งยืน
ที่นี่ และที่อื่นอื่น ดอกไม้สดชื่น ยื่นให้มวลชน
ปู่จิ๊บ ขอมอบเพลงนี้ ให้หลานน้ำผึ้ง นอกจากเนื้อหาที่ดีงาม ที่ปรารถนาให้หลานได้พานพบ ทั้งย่า จิระนันท์ พิตรปรีชา ผู้แต่งคำร้อง ในยามสาวน้องใหม่จุฬาฯ ที่รักนับถือปู่จิ๊บ ที่พบกันที่ตึกจักรพงษ์ จุฬาฯในช่วงทำหน้าที่นายกสโมสรฯ ปี 2514 พร้อมกับธีรยุทธ และประสารฯ เป็นหญิงสาวยุคใหม่ แห่งความสดชื่น และได้ดำรงความดีงามต่อสังคม มาอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง รวมทั้ง ดร.วีรพจน์ ลือประสิทธิ์สกุล วิศวกรรุ่นน้องที่มีอุดมคติดของตนมาตลอดจนถึงปัจจุบัน
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ : ตนแล เป็นที่พึ่งของตน
ปู่จิ๊บ รักและปรารถนาให้หลานน้ำผึ้งเป็นคนดีคิดดี อยู่อย่างมีคุณค่าและความดีงาม เป็นประโยชน์แก่ตนเอง ผู้อื่นและสังคม ซึ่งจะได้มาจาก คำสั่งสอนที่ดีของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ และผู้รู้ของสังคม
ที่หลานน้ำผึ้ง จะต้องนำมาคิด ทำความเข้าใจ และปฏิบัติด้วยตัวของหลานเอง อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ, โก หิ นาโถ ปโร สิยา. อตฺตนา หิ สุทนฺเตน, นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ. ตนแล เป็นที่พึ่งของตน คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ก็บุคคลมีตนฝึกฝนแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้ยาก
ปู่จิ๊บ รักหลานน้ำผึ้ง รักเยาวชน ที่จะเป็นอนาคตของชาติ โดยจะทำให้ดีสุดรวมทั้งการปกป้องรักษาบ้านเมือง และพยายามผลักดันขับเคลื่อนให้ไปสู่สังคมประชาธิปไตยที่แท้จริง เพราะบ้านเมืองที่เป็นประชาธิปไตยที่แท้จริง ทำให้ชาติและผู้คนมีความสุข เจริญ มั่งคั่ง ยั่งยืน