ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต โพสต์ภาพพร้อมร่ายกลอน ผ่านเฟซบุ๊ก ความว่า...
แม่น้ำแยงซีที่รี่ไหล
๏ สายน้ำไหลล่องไปใจอาบอิ่ม
อดีตผ่านรอยยิ้มปร่าซึ่งมาเห็น
ใจทะยานรอยพริ้มยิ้มเยียบเย็น
สายลมเป็นความเหว่หว้าในอารมณ์
๏ สวยงามเหมือนดอกไม้ใจเวลา
ฟังเพลงกล่อมหลับตาเอาฟ้าห่ม
เย็นไอหมอกน้ำค้างเยือกพร่างพรม
ยังชื่นชมงดงามในความจำ
๏ชมอาทิตย์ธาราหน้าผาภู
จารึกอยู่ใจปลื้มอย่างดื่มด่ำ
ยากถึงความฝันโลกใยโศกช้ำ
สายนทีเก็บงำฉ่ำหัวใจ
๏ จุดมุ่งหมายปลายน้ำสู่ทะเล
โตรกหินแก่งลานเทยังล่องไหล
ยังเชี่ยวกรากต่อคืนวันที่ผันไป
ร่องรอยฝันที่วาดไว้กลับไม่พบ
๏ เริงรื่นชื่นชมน้ำตามกระแส
สุดปรายตาแก่นแท้แค่บรรจบ
ทั้งเพิงผาผ่านหินรินกระทบ
อโนดาดไหลสบพบทะเล
๏ ตะวันสายส่องฝอยฟ่องละอองน้ำ
ลมโศกร่ำเหมือนรักที่หักเห
ความว่างเปล่าเงาใจไว้คะเน
ยังถ่ายเทรี่ไหลไม่หยุดลง ๚
มหา สุรารินทร์
อุทธยานสามก๊กซานกว๋อชื่อปี้ บ่ายคล้อย 20 ตุลาคม 2566
