ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต โพสต์ภาพพร้อมร่ายกลอน ผ่านเฟซบุ๊ก ความว่า...
ฤทธาแห่งนที
๏ แม่น้ำไหลเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
ทะเยอทะยานกลืนกินทางผ่าน
ความเศร้าโศกแหวกว่ายในสายธาร
ความว่างเปล่าขับขานท่วงทำนอง
๏ ล่องผ่านโขดหินทั้งบิ่นแหว่ง
ชะง่อนโงกเสียดแทงแต่งหอห้อง
ฟังสิ! หลิวพลิ้วไหวใครเฝ้าปอง
ผู้ครอบครองควบคุมกุมสายน้ำ
๏ จากฟากฟ้าสู่ขุนเขาเนาทะเล
คลื่นกล่อมเห่สวาทปลื้มรักดื่มด่ำ
ชโลมไล้ให้เบิกบานลานลำนำ
เพลงจะร่ำรอยเท้าที่ก้าวเดิน
๏ ล่วงผ่านเลยอย่างเสรีที่รี่ไหล
แผ่วแพรไหวฉากผ่านที่นานเนิ่น
แรงฤทธีเหน็บหนาวก้าวเผชิญ
จึงหยอกเอินยิ้มนั้นเคยฝันมา
๏ หนาวหรือเจ้าน้องยามาจะกอด
ฟังพี่เถิดแม่ยอดเสน่หา
ไม่รักใครในแผ่นดินเท่า.....า
ต่างคนละฟากฟ้ามหารัก
๏ ณ แดนพันทะเลสาบงามสงบ
น้ำสยบร่วมอยู่ได้รู้จัก
เกลียวคลื่นกระแสธารทรมานนัก
จงตระหนักอย่างนี้แหละชีวิต๚
มหา สุรารินทร์
สาย ๆ วันที่ 1 ธันวาคม 2566 สวนประติมากรรมต้าอวี่ เขตฮั่นหยาง ริมแม่น้ำแยงซีเกียง นครอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์
สวนประติมากรรมต้าอวี่ ริมแม่น้ำแยงซีเกียง ต้าอวี่คือวีรบุรุษคนแรกๆ ในประวัติศาสตร์จีนซึ่งสร้างวีรกรรมที่จับต้องได้ ที่ว่าเป็นคนแรกๆ ในประวัติศาสตร์ เพราะต้าอวี่อยู่ในยุคสมัยกว่า 4,000 ปีที่แล้ว เมื่อแผ่นดินจีนยังไม่มีราชวงศ์ ไม่มีฮ่องเต้ มีแต่เรื่องราวที่เต็มไปด้วยตำนาน และชมสะพานข้ามแม่น้ำแยงซีเกียงแห่งแรกซึ่งเป็นสะพานสองชั้นวิ่งได้ทั้งรถยนตร์และรถไฟ ออกแบบโดยและควบคุมการก่อสร้างโดยชาวรัสเซีย
ขอบคุณ:เพจเฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต