เมื่อวันที่ 21 เม.ย.67 ครบ 7 วันที่สุนัขจรจัดเพศเมียมีขนสีขาว หัวติดอยู่ในกระป๋องพลาสติกใส วิ่งไปมาเพื่อหาทางหลุดออกจากกระป๋อง บริเวณลานกว้างของสนามบินชั่วคราว กองทัพอากาศจังหวัดสตูล ต.คลองขุด อ.เมือง ด้วยสภาพที่หิวโซ เพราะอดอาหารนานร่วมสัปดาห์
ล่าสุด นายธนาคม ฉายนิ่ม อาสาฉุกเฉินการแพทย์ งานกู้ชีพกู้ภัยเทศบาลตำบลคลองขุด พร้อมด้วยนายสมบัติ เจริญขวัญ ชาวบ้านผู้ที่รักสุนัขและชอบเหลือสังคมในพื้นที่จังหวัดสตูล ได้ตามน้องหมาตัวนี้เข้าไปในสวนปาล์ม ใกล้สนามบิน วิ่งไล่ด้วยความไวจนสามารถจับน้องหมาตัวนี้ได้ โดยตะครุบตัวก่อนใช้กรรไกรตัดกระป๋องพลาสติกออกอย่างทุลักทุเล จนสำเร็จ และได้ปล่อยน้องหมาตัวนี้ไปสู่อิสรภาพ
สำหรับสุนัขจรจัดเพศเมียตัวดังกล่าวนี้ มีคนพบเห็นหัวติดอยู่ในกระป๋องพลาสติกใส วิ่งวุ่นอยู่บริเวณสนามบิน ชั่วคราว กองทัพอากาศจังหวัดสตูล โดยกลุ่มผู้รักสุนัข และชาวบ้าน ได้พยายามช่วย แต่ไม่สามารถจับตัวได้ เมื่อข่าวการพบน้องหมาจรจัดหัวติดกระป๋องพลาสติกใส ทราบไปถึงนายศักระ กปิลกาญจน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล จึงสั่งการช่วยเหลือจัดระดมกำลังทีมผู้มีความชำนาญโดยตรง โดย ปศุสัตว์จังหวัดสตูล พร้อมด้วยนายชำนาญ พรหมดวง รองนายกเทศมนตรีตำบลคลองขุด และ ประชาชนกลุ่มรักษ์น้องหมา-แมวจรจัดจังหวัดสตูล และเจ้าหน้าที่มูลนิธิธรรมรังสีสตูล รวมตัวช่วยกันออกไปช่วยเหลือทันที
แต่ด้วยสัญชาตญาณของหมาจรจัด ที่หัวติดกระป๋องพลาสติกใส นานถึง 7 วัน บวกกับอดข้าวอดน้ำ รวมทั้งอากาศร้อนจัดก็ไม่ยอมให้จับ วิ่งหนีหลบเจ้าหน้าที่ ทำให้ทุกคนต้องวิ่งตามหากันให้วุ่นก่อนช่วยเหลือได้ในที่สุด
นางสาวจริงใจ สุวรรณจุณี อายุ 38 ปี ซึ่งเป็นนักท่องเที่ยวมาเที่ยวงานกาชาด และเป็นหนึ่งผู้ที่มีใจรักน้องหมา เจ้าของคลิปติกต๊อกที่เคยโด่งดัง จากคลิปที่ตนเองช่วยน้องหมาติดยางมะตอย กล่าวว่า ได้พบน้องหมาจรจัดเพศเมียตัวลักษณะมีขนสีขาว ซึ่งหัวเข้าไปติดกับกระป๋องพลาสติกใส น่าว่าน้องหมาตัวนี้คงหิวและดันหัวเข้าไปกินจนเอาหัวดันออกมาไม่ได้ ติดมาแบบนี้เป็นเวลา 7 วันแล้ว น้องหมาตัวนี้ อดกินข้าวกินน้ำนับว่ายังโชคดีที่ยังไม่ตาย
สำหรับพื้นที่ บริเวณที่สนามบินกองทัพอากาศ(ชั่วคราว ) ในพื้นที่เทศบาลตำบลคลองขุด อำเภอเมือง จังหวัดสตูล โดยลานแห่งนี้ถูกใช้จัดงานกาดชาดประจำปี 2567 ตั้งแต่วันที่ 11-21 เมษายน โดยสภาพพื้นที่ เป็นป่าเสม็ดและสวนปาล์มของชาวบ้านรอบๆข้าง พบมีหมาจรจัดจำนวนมากกว่า 50 ตัว ที่ถูกนำมาทิ้งไว้ ณ ที่แห่งนี้ และมีผู้ใจดีมาให้คอยให้อาหารด้วยความเมตตา